Μέσα στις χαρμόσυνες ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου, την Κυριακή της ψηλαφήσεως του Κυρίου από τον Απόστολο Θωμά, τελέστηκε η εις διάκονον χειροτονία του π. Μελετίου Τσόγκα από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητο.
Στον περικαλλή Ιερό Ναό Αγίας Ακυλίνας Ζαγκλιβερίου, που γέμισε από τους ευσεβείς πιστούς της ευρύτερης περιοχής της ιστορικής κωμόπολης, με την συμμετοχή του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ι. Μητροπόλεως Ιερισσού Αρχιμανδρίτου π. Ιγνατίου και Ιερέων της Μητρόπολης, ο μοναχός Μελέτιος, κατά κόσμον Γεώργιος Τσόγκας, απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολογίας του Τ.Ε.Ι. Καβάλας και τριτοετής φοιτητής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, φανερά συγκινημένος για την μεγάλη και μοναδική στιγμή της χειροτονίας του στον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης, τόνισε χαρακτηριστικά: «Έχοντας επίγνωση της ανεπάρκειας και της αναξιότητός μου, δεν θα μπορούσα να σταθώ ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου, αν δεν ένιωθα ότι η Ιερωσύνη είναι χάρισμα από τον Θεό και η προσέλευση σ’ αυτήν είναι όχι ένεκα της αξιοσύνης μου αλλά γιατί αυτό είναι το θέλημα του Θεού», ευχαριστώντας τον Σεβασμιώτατο κ. Θεόκλητο, τους πατέρες Νήφωνα, Γεώργιο, Στέφανο, Ιάκωβο και Λεόντιο για την πολύτιμη συμβολή τους στην προετοιμασία του προς την ιερωνύση καθώς και τους γονείς του για την ανατροφή.
Στη δική του προσλιαλιά ο άγιος Ιερισσού κ. Θεόκλητος τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Σήμερα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι “τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός, ἵνα τούς σοφούς καταισχύνη καί τά ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα καταισχύνη τά ἰσχυρά”, δηλαδή επέλεξε ο Θεός τα αδύναμα του κόσμου τούτου για να ντροπιάση τους υψηλόφρονες, και πάλι, τα ανίσχυρα του κόσμου αυτού επέλεξε ο Θεός για να ντροπιάση τα θεωρούμενα ισχυρά και μέσω αυτών να αναμορφώσει την οικουμένη ολάκερη».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο όνομα που φέρει πλέον ο διάκονος Μελέτιος. Πρόκειται για το όνομα του πνευματικού του πατέρα, μακαριστού Μητροπολίτου Πρεβέζης κυρού Μελετίου, υπογραμμίζοντας ότι ο σεβασμός του προς τον Γέροντά του Μελέτιο θα γίνη θείος έρως και αγάπη πνευματική προς το πρόσωπο του χειροτονουμένου.
Και κατέληξε με τα λόγια του Κυρίου στον Απόστολό Του Θωμά που ακούστηκαν στο σημερινό Ευαγγελίο: “Φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός”. «Ωραιότερη ευκαιρία», είπε ο ομιλητής, «για τον Επίσκοπο, τούτη την Ημέρα της εορτής της ψηλαφήσεως του Κυρίου από τον Θωμά, απ’ αυτόν τον λόγο για να ερμηνεύσει την Ιερωσύνη δεν υπάρχει. Γι’ αυτό βάλε καλά μέσα στο μυαλό σου τρία τινά, παιδί μου:
1) Ο κόσμος σε θέλει ικανό και άξιο για να τον πάρης από το χέρι και να τον οδηγήσης να ψηλαφήση τις πληγές του Κυρίου,
2) Για να αξιωθής ψηλαφήσεις τον Κύριο πρέπει να είσαι καθαρότερος απ’ τον ήλιο και
3) Πρέπει να γίνης μιμητής Χριστού, “κατά τον ενάρετο βίο μιμητής Χριστού γενόμενος”».
{youtube}NbYx4lDBkZg{/youtube}
[widgetkit id=130]
Παραθέτομε την ομιλία του π. Μελετίου, την οποία εξεφώνησε προ της χειροτονίας του:
Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Σεβαστοί πατέρες,
Αγαπητοί μου γονείς, συγγενείς και φίλοι,
Ευλογημένε λαέ του Κυρίου,
Αυτή την αγία και φοβερά ώρα της προσωπικής μου Πεντηκοστής, δοξάζω τον Τριαδικό Θεό, ο οποίος παραβλέποντας τις αμαρτίες και τις ανθρώπινες αδυναμίες μου με αξιώνει να εισέλθω εις τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης.
Με συγκίνηση απευθύνομαι στην αγάπη σας, ενώ ακόμα αντηχεί στα αυτιά μου η ευχή να είμαι άξιος εις την διακονία μου.
Παρακαλώ ίνα προσευχηθείτε όπως με αξιώσει ο Άγιος Τριαδικός Θεός να ευωδώσει εντός μου το δώρο της Ιερωσύνης και να εύχεσθε όπως διαφυλάξω αυτό, ως τον πολυτιμότερο θησαυρό.
Έχοντας πλήρη την επίγνωση της ανεπάρκειας και της αναξιότητάς μου, δεν θα τολμούσα να σταθώ ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου, αν δεν ένοιωθα ότι η Ιερωσύνη είναι χάρισμα από τον Θεό και η προσέλευση εις αυτήν γίνεται όχι ένεκα της αξιοσύνης μου, αλλά γιατί αυτό έγκειται στο θέλημά Του.
Διά του λόγου το αληθές, αδιάψευστη είναι η μαρτυρία του Κυρίου: ‘‘οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός μου’’ , δηλαδή κανένας δεν μπορεί να έλθει προς τον Χριστό, εάν αυτό δεν του έχει δοθεί ως δώρο από τον Θεό Πατέρα.
Ο Κύριος γεννά μέσα μας τον πόθο της Ιερωσύνης, Εκείνος απευθύνει το προσκλητήριο, Εκείνος προετοιμάζει τις συνθήκες και ιερουργεί το μυστήριο.
Κατ’αυτόν τον τρόπο έλαβα κι εγώ την θεία πρόσκληση να μετάσχω εις το ιερόν τούτο μυστήριο, του αξιώματος της Ιερωσύνης.
Το μυστήριο της Ιερωσύνης είναι θεοσύστατο. Και το συνέστησε ο Κύριος όταν ξεχώρισε τους Δώδεκα Αποστόλους, για να αποτελέσουν αυτοί το άμεσο περιβάλλον Του και να γίνουν έπειτα οι διάδοχοι και συνεχιστές του έργου Του.
Κυρίως όμως όταν τους μετέδωσε, μετά την Ανάστασή Του, την ημέρα της Πεντηκοστής το Άγιο Πνεύμα και τους παρέδωσε την εξουσία της άφεσης των αμαρτιών, δηλαδή την εξουσία της Ιερωσύνης.
Το ίδιο ακόμη έκαναν κατόπιν προς διαδοχή δική τους οι άγιοί του Απόστολοι· “χειροτονήσαντες αυτοίς πρεσβυτέρους κατ’ εκκλησίαν και προσευξάμενοι μετά νηστειών παρέθεντο αυτούς τω Κυρίω, εις όν πεπιστεύκασι”.
Το αυτό έκαναν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας στους Χριστιανούς της Δέρβης, του Ικονίου, της Αντιόχειας.
Δεχόμενος το δώρο της Ιερωσύνης στρατεύομαι στον πνευματικό αγώνα της Εκκλησίας και προσεύχομαι να αδειάσει η καρδιά μου από σκέψεις, επιθυμίες και μέριμνες βιοτικές, για να προσφέρω τον εαυτό μου ανοιχτό στην σοφία του Θεού.
Δεχόμενος το δώρο της Ιερωσύνης οφείλω να αγωνίζομαι με ταπείνωση ώστε να ζήσω εν μετανοία το μυστήριο.
Ως διάκονος του υψίστου υπόσχομαι να μην εμπιστεύομαι το δικό μου θέλημα, αλλά να αφεθώ στο θέλημα του Θεού, δηλαδή στο Άγιο Έλεός Του: ‘‘ γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς• ’’
Όπως ερμηνεύει ο άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος, ‘‘εὐχὸμεθα οὐχὶ ἵνα ὁ Θεὸς κάμῃ ὃ,τι θέλει, ἀλλ᾿ ἵνα ἡμεῖς δυνηθῶμεν να ποιῶμεν ὃ,τι ὁ Θεὸς θέλει … δεὸμεθα καὶ ζητοῦμεν, ἵνα γὶνεται ἐν ἡμῖν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ .’’, δηλαδή ευχόμαστε όχι ο Θεός να κάμει ό,τι θέλει, αλλά εμείς να αξιωθούμε να κάνουμε ό,τι ο Θεός θέλει… Ευχόμαστε και ζητούμε να γίνεται το θέλημα του Θεού μέσα μας.
Την ημέρα αυτή της προσωπικής μου «Πεντηκοστής», Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα, νοιώθω την βαθύτατη ανάγκη να σας ευχαριστήσω για την αγάπη με την οποία με περιβάλλατε από την πρώτη συνάντησή μας, αγάπη που η εκδήλωσή της κορυφώνεται σήμερα με την εις διάκονο χειροτονία μου. Αντί άλλης ευχαριστίας, θα προσπαθήσω να προσφέρω με την υπακοή μου την δική μου αγάπη.
Ευγνωμοσύνη εισέτι θέλω να εκφράσω και προς τον πατέρα Νήφωνα για την πολύτιμη βοήθειά του, ως προς την προετοιμασία της διακονίας μου.
Όπως επίσης τον πατέρα Στέφανο, τον πατέρα Γεώργιο, εφημέριο στην ενορία μου και όλους του Πατέρες και αδελφούς που με βοήθησαν.
Τον πατέρα Ιάκωβο για τη φιλοξενία στην ενορία της Αγίας Ακυλίνης.
Φυσικά χάριτες οφείλω στον πνευματικό μου πατέρα Λεόντιο για την πολύτιμη βοήθεια και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και έδωσε την συμμαρτυρία για να είμαι εδώ σήμερα και να δέχομαι το μεγαλύτερο χάρισμα, το δώρο της Ιερωσύνης.
Τούς Γονείς μου τούς Ευχαριστώ πολύ γι’ αὐτό πού είμαι σήμερα. Τα πάντα τολμώ να πω τα χρωστώ σε αυτούς. Η αγάπη τους, η υπομονή τους, ο καλός καί ευεργετικός λόγος τους έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια μέσα στην καρδιά μου. Το ευχαριστώ σαν έκφραση ίσως να είναι πολύ μικρή, αυτήν όμως δανείζομαι από το λεξιλόγιο μας, να ξέρετε όμως πώς πηγάζει από τα βαθύτερα μύχια της καρδιάς μου.
Ὁ Ζωοδότης Χριστός να σας έχει πάντα καλά. Να εύχεστε και να προσεύχεστε για την ιερατική μου πορεία.
Κατακλείοντας τόν λόγο μου τολμώ να ειπώ πώς θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα ευεργετημένο από τον Πανάγαθο Θεό, ο οποίος μέσω Υμών Σεβασμιώτατε, με εισαγάγει σε ένα καινούργιο κόσμο βιωμάτων, εμπειριών καί Πνεύματος Ἁγίου ανάγοντας με στον ολόφωτο ορίζοντα της ορθοδόξου πίστεως.
Προσωπικώς θα ήθελα να βεβαιώσω την αγία Σεβασμιότητά Σας ὅτι θα τηρήσω εἰς το έπακρον την τιμή με την οποίαν με περιβάλλετε σήμερα καί θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος τῶν ιερών καθηκόντων καί υποχρεώσεων πού απορρέουν εκ του ιερατικού αξιώματος.
Ταυτοχρόνως θέλω να υπογραμμίσω την ανείπωτη χαρά, ἡ οποία πλημμυρίζει ολόκληρη την ύπαρξη μου, διότι επιτέλους εκπληρώνεται ο παιδικός διακαής μου πόθος, να εισέλθω εις τας τάξεις του Ιερού κλήρου, διακονώντας την Εκκλησία του Χριστού.
Την Ιερή αυτή στιγμή επικαλούμαι την χάρη της Αγίας Ακυλίνης και του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, καθώς επίσης την μεσιτεία τοῦ Αγίου Μελετίου, του οποίου το όνομα φέρω, ώστε να σταθούν αρωγοί, προστάτες καί βοηθοί στο δύσκολο έργο πού από σήμερα αναλαμβάνω.
Σεβασμιώτατε, Άγιε Δέσποτα, Σας ευχαριστώ εγκαρδίως καί επαφίεμαι στην ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ Καθοδήγησίν Σας.
Αμήν.-
Φωτογραφίες από την κουρά του π. Μελετίου στο μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο Παναγίας της Δακρυρροούσης στην Αρναία τό Σάββατο 26η Απριλίου τ.ἔ.:
[widgetkit id=131]
Το άρθρο είναι του Χρήστου Καναρόπουλου από την Romfea.gr