Τήν Κυριακή 4η Αὐγούστου 2024 στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας τελέσθηκε τό 40νθήμερο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου Δημάρχου Πολυγύρου, Ἀρναιώτη τήν καταγωγή, κυροῦ Ἀστερίου Ζωγράφου. Ἑνός ἀνθρώπου πού τίμησε τήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση ἀπό τή θέση τοῦ Νομάρχου καί τοῦ Δημάρχου, τόσο Ἀρναίας, ὅσό κυρίως Πολυγύρου ἐπί ἔτη πολλά. Τίμησε τόν θῶκο πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Λαός, ἀγάπησε παράφορα τή σχέση του μέ τή διακονία τῆς Χαλκιδικῆς, ἀπ’ ὅποια θέση κι ἄν κατεῖχε καί πολιτικά στάθηκε πολύ ψηλά, ἀνεξαρτήτως κόμματος, πολιτικῆς προελεύσεως καί μικροσυμφερόντων. Πολιτικός παλιᾶς κοπῆς, εὐρύνους, μέ πρόσβαση στά ἀνώτατα κρατικά κλιμάκια, ὄντως θά μείνει ἀξέχαστος γιά τήν προσωπικότητά του καί τό κῦρος του.
Τοῦ Ὄρθρου, τῆς Θείας Λειτουργίας καί τοῦ Ἱεροῦ Μνημοσύνου προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τούς Ἐφημερίους τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Παν. Ἀρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικᾶ καί Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη, τόν Διάκονο π. Νικόλαο Τσεπίση καί κατά τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἱεροῦ Μνημοσύνου ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα, ὁ ὁποῖος ἀφού περάτωσε τίς ὑποχρεώσεις του στή Β΄ Ἐνορία τῆς Ἀρναίας, προσήλθε συμπροσευχόμενος πρός τιμήν τοῦ ὑψηλοῦ κεκοιμημένου ἀδελφοῦ μας.
Πλῆθος Λαοῦ κατέκλυσε ἔσωθεν καί ἔξωθεν τόν Ἱερό Ναό, ἐνῶ καί ἀπό μέρους τῶν Ἀρχόντων ὅλων τῶν βαθμίδων ἡ προσέλευση ἦταν μεγάλη. Ἐπικεφαλῆς ὁ τ. Ὑπουργός καί Βουλευτής κ. Θεόδωρος Καράογλου, ὁ τ. Βουλευτής κ. Γεώργιος Βαγιωνᾶς, ὁ τ. Ὑπουργός καί Δήμαρχος κ. Χρῆστος Πάχτας, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Στυλιανός Βαλιάνος, ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης κα Αἰκατερίνη Ζωγράφου, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Νικόλαος Αὐγερινός, οἱ Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Ἀστέριος Τζιτζιρίκας, Πρόεδρος τοῦ Λιμενικοῦ Ταμείου καί κα Εὐγενία Γιαννούση, ἡ Πρόεδρος τῆς Ἀρναίας κα Εἰρήνη Γιαννούση, ὁ τ. Νομάρχης κ. Βασίλειος Βασιλάκης, οἱ πρώην Δήμαρχοι κ.κ. Ἰωάννης Τζίτζιος καί Ἀστέριος Καραστέργιος, ὁ Πρόεδρος τοῦ Πανελληνίου Ἰατρικοῦ Συλλόγου κ. Ἀθανάσιος Ἑξαδάκτυλος, ἡ Πρόεδρος τοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου Κυκλάδων κα Παναγιώτα Βούλγαρη, ὁ Πρόεδρος τοῦ Παγχαλκιδικοῦ Συλλόγου κ. Ἰωάννης Κοτσάνης καί φυσικά ἡ ἐρίτιμος σύζυγος τοῦ ἐκδημήσαντος κα Σοφία Μαντζακίδου, Πρόεδρος Ἐφετῶν, τά τέκνα του, ἡ ἀδελφή του καί πολλοί συγγενεῖς καί φίλοι του.
Τόν λόγο ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος, ἀναλύοντας τήν Εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 1-8), πού ἀναφέρεται στή ἴαση τοῦ πρώην παραλυτικοῦ, ὁ ὁποῖος σάν ἀρτιγέννητο πλάσμα, κουβαλῶντας στούς ὤμους του τό κρεββάτι τοῦ πόνου, ἐπέστρεφε μέ χαρά ὑγιής στό σπίτι του!
Καί ἑστίασε ὁ ὁμιλητής ἀπό ὅλη τήν περικοπή στήν καρδιακή κακότητα τῶν γνωστῶν Γραμματέων τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, πού δέν βρῆκαν τή δύναμη, μήτε τό κουράγιο, τή χαρά τοῦ ἀναστημένου ἀδελφοῦ πού στάλαξε μέσα του ἁπλόχερα ἡ ζωηφόρος παρουσία τοῦ Κυρίου νά τήν κάνουν δική τους. Δέν ἔστερξαν νά μοιραστοῦν τή χαρά τῆς ζωῆς πού ἀνακαινισμένη σπαρταροῦσε ἀπό εὐγνωμοσύνη, καί τοῦτο ὡδήγησε τόν Κύριο νά τούς κατακεραυνώσει μέ ἐκεῖνο τό περίφημο λόγιό Του: «Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρά ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;» (Ματθ. θ΄ 4), «Γιατί διαλογίζεσθε μέσα στίς καρδιές σας πονηρές σκέψεις;».
Ὁ λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου περιεστράφη, λοιπόν, στήν “καθαρή καρδιά” τοῦ ἀνθρώπου, πού ὅταν ἀναπαύεται ὁ Θεός καί χωράει ὁ ὅλος ἄνθρωπος, τότε αὐτή γίνεται Τόπος Θεοῦ καί Πόλη Θεοῦ, χαρά τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἡ “καρδιά” κατά τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί Παράδοση εἶναι τό κέντρο τῆς ψυχοσωματικῆς ἑνότητος τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως. Εἶναι αὐτή πού ὁρίζει τόν ἄνθρωπο, ἐκφράζοντας τήν ἀνθρώπινη ἑνότητα καί καθολικότητα. Εἶναι τό κέντρο τοῦ ἀνθρώπινου εἶναι, ἡ πηγή τῶν ἐνεργητικῶν δυνάμεων, τῆς διάνοιας καί τῆς θελήσεως· εἶναι ἡ πηγή ὅλων τῶν πνευματικῶν κινήσεων, τό σημεῖο ἀπό τό ὁποῖο προέρχονται καί πρός τό ὁποῖο τείνει ὁλόκληρη ἡ πνευματική κίνηση.
Ἡ καρδιά, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, εἶναι, ἤ καλύτερα γίνεται ἕνα κέντρο “ὑπερφυσικό”, ἀλλά καί “παραφυσικό”. Εἶναι δηλαδή δοχεῖο τῆς χάριτος, ἀλλά καί δοχεῖο τῶν παθῶν. Εἶναι τόπος Θεοῦ, ἀλλά καί τῆς κολάσεως, εἶναι «ἐργαστήριο τῆς δικαιοσύνης, ἀλλά καί τῆς ἀδικίας», Εἶναι τό μυστικό ἐκεῖνο κέντρο πού συγκεφαλαιώνει τήν ἀνθρώπινη ὁλότητα. Ἀπό τή μιά μεριά εἶναι ἕνα μικρό “σκεῦος” ὅπου ἐκεῖ βρίσκονται ὁ Θεός καί οἱ Ἄγγελοι, ἐκεῖ βρίσκεται ἡ ζωή καί ἡ Βασιλεία, τό φῶς καί οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ἐπουράνιες πόλεις καί οἱ θησαυροί τῆς χάριτος, ἐκεῖ βρίσκονται τά πάντα. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὅλα τά παρά φύσιν πάθη καί ὅλοι οἱ βλάσφημοι καί ὑπερήφανοι καί αἰσχροί καί πονηροί λογισμοί καί οἱ κακές ἐπιθυμίες, κλίσεις, ὀρέξεις καί προσπάθειες καί συγκαταθέσεις πού κατορθώσαμε νά ἀποκτήσουμε σχετικά μέ τά πράγματα τοῦ κόσμου, γεννιοῦνται ἀπό τήν καρδιά καί βρίσκονται στήν καρδιά (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης).
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος: «Γίνεται ἀντιληπτό ὅτι ἀπό ἐδῶ ἀκριβῶς ἀπορρέει ἡ ἀνάγκη καθάρσεως τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἡγεμονικοῦ ὀργάνου τῆς ψυχοσυνθέσεως τοῦ ἀνθρώπινου εἶναι, κάτι πού ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση τό θεωρεῖ βασικό της θεμέλιο καί μέλημα. Ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς σημαίνει οὐσιαστικά τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ, τήν κάθαρση δηλαδή, τῶν φυσικῶν γνωστικῶν δυνατοτήτων τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ λογιστικοῦ, τοῦ θυμικοῦ ἤ τῶν αἱσθήσεων ἀπό τήν ἐπενέργεια τῶν παθῶν, ὥστε μέ καθαρό τόν ἔσω κόσμο του ὁ ἄνθρωπος νά ἀναχθῆ στήν καθολική καί ἄμεση θεώρηση τῆς μιᾶς ἀλήθειας. Ἡ φύλαξη καί ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, λοιπόν, ὀφείλει νά εἶναι τό πρῶτο μέλημα τοῦ Ὀρθόδοξου πιστοῦ!»
Πρό τοῦ τέλους τῆς προσλαλιᾶς ὁ ὁμιλητής ἀνεφέρθη καί στήν ὑστεροφημία τοῦ ἀειμνήστου Δημάρχου, τονίζοντας ὅτι ἦταν μιά καρδιά ἀνοιχτή πού ἀγάπησε τόν Τόπο, τή Χαλκιδική καί λάμπρυνε τήν Ἀρναία ὡς φύτρα καί καταγωγή του. Δέν παρέλειψε νά ἐκφράσει τήν εὐγνωμοσύνη καί τίς εὐχαριστίες του στόν φίλο του Δήμαρχο γιά τή μεγάλη του προσφορά στήν Τοπική Ἐκκλησία, στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἱερισσοῦ, Ἁγ. Ὄρους καί Ἀρδαμερίου καί στόν ὁμιλοῦντα προσωπικά, γιατί ὄντως ὁ ἀεἰμνηστος Ζωγράφος ὡς γνήσιος Ἀρναιώτης γνώριζε νά τιμά τίς φιλίες του. Αἰωνία του ἡ μνήμη!
