Η Ιερά Μητρόπολις Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου πανηγύρισε σεμνομεγαλόπρεπα την ιερά μνήμη της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης στο μεγαλώνυμο Προσκύνημά Της στην Κοινότητα του Μοδίου, που ο Μακεδονικός Λαός έχει ανυψώσει ιστορικό θυσιαστήριο στη χάρη Της, στις 16 και 17 μηνός Ιουλίου 2025.
Από τα μέσα του 18ου αιώνος μαρτυρείται η λειτουργία του πανέμορφου αυτού Παρεκκλησίου, ενός ανακαινισμένου κατά πάντα μεταβυζαντινού κοσμήματος που σφραγίζει την όλη πνευματική και ιστορική διαδρομή του Τόπου.
Την παραμονή της Εορτής εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου Ιερισσού κ. Θεοκλήτου, ο οποίος πλαισιώθηκε από πλειάδα Κληρικών από την Ιερά του Μητρόπολη και τις πέριξ όμορες Ιερές Μητροπόλεις.
Προ της Απολύσεως του Εσπερινού εσχηματίσθη πομπή και η περίπυστος Εικόνα και τα Ιερά Λείψανα της Αγίας, θησαυρισμένα με αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στην ίδια ιερά Λειψανοθήκη, ως και απότμημα της χειρός της Αγίας Μαρίνης κεχωρισμένως, θησαυρισμένο σε αργυρά λειψανοθήκη σχήματος ανθρωπίνης χειρός, λιτανεύθηκαν πέριξ του Ιερού Προσκυνήματος, επ’ ευλογία του Λαού του Θεού, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Βόλβης.
Η όλη πομπή κατέληξε σε εξέδρα που ευπρεπίστηκε στον προαύλειο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος, απ’ όπου ετελέσθη Αρτοκλασία υπέρ υγιείας και σωτηρίας των πανηγυριστών και πραγματοποιήθηκε το Ιερό Κήρυγμα της Ημέρας.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, ο οποίος αρχικά ανεφέρθη στο φοβερό μαρτύριο της 15χρονης – 16χρονης Μεγαλοπαρθενομάρτυρος, η οποία έζησε επί Κλαυδίου Καίσαρος, ήταν θυγατέρα Ιερέως των Ειδώλων και ανετράφη και μαρτύρησε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, την οποία πότισε με το αίμα Της μετά το 270 μ.Χ.
Ο ομιλητής χρησιμοποιώντας Παύλειο φρασεολογία και προβάλλοντας το ιερό λόγιο του Ουρανοβάμωνος Ταρσέως από την προς Κολασσαείς Επιστολή του : «…ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν…», δηλαδή, «…με την κοινωνία μας με Αυτόν, τον Υιό και Λόγο του Θεού, έχουμε κτήμα μας την απελευθέρωση, και τη συγχώρηση των αμαρτιών μας…» (Κολ. α΄ 14), ερμήνευσε πρακτικά και θεολογικά την ένθερμη απόφαση της 16χρονης κόρης της Πισιδίας, δηλαδή της Αγίας Μαρίνης, να καταστεί Νύμφη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, για να απολαύσει με τον καλύτερο τρόπο και να μετάσχει στη Σωτηρία που προσέφερε και προσφέρει αενάως ο Κύριος στον κάθε ακόλουθό Του δια του Τιμίου Του Αίματος και Σώματος και της σωστικής θυσίας Του επάνω στον Σταυρό.
Πράγματι, κατέληξε ο ομιλητής, μετά από την θυσία του Χριστού ο καθένας μας μέσα από την Εκκλησία Του μπορεί να διακηρύξει πως έχει “την απολύτρωση”, κατέχει δηλαδή τη δύναμη της Σωτηρίας που ο Θεός χαρίζει σε όλους.
Πρόκειται για τη μέθεξη του ανθρώπου στην κατά Χριστό Σωτηρία που υπεγράφη δια του Τιμίου Αυτού Αίματος.
Του Όρθρου και της λαμπράς Θείας Λειτουργίας προέστη και πάλι ο Κυριάρχης Επίσκοπος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο τίμησε με την τέχνη του, ο μαΐστορας της βυζαντινής μουσικής και Διδάσκαλος της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως κ. Στυλιανός Ζαχαρίου, ο και Πρωτοψάλτης του Ιερού Καθεδρικού Ναού της Του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης, συμπαραστατούμενος από πλειάδα καλλικέλαδων συνεργατών και μαθητών του.
Ο Λαός του Θεού με το παραπάνω τίμησε την Αγία, υπερπληρώνοντας τον Ναό και τον προαύλειο χώρο του με επικεφαλής τον Βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης κ. Φάνη Παπά, τον Δήμαρχο Βόλβης κ. Διαμαντή Λιάμα, τους Αντιδημάρχους κ.κ. Νικόλαο Πανταζίδη, Θεόδωρο Ιορδανίδη και Παναγιώτη Επιτρόπου, τον Πρόεδρο της ΔΕΥΑΒ κ. Χρήστο Γκολιδάκη, την Δημοτική Σύμβουλο κα Κυριακή Τσουραλάκη, τον Γενικό Συντονιστή Αστυνομίας Βορείου Ελλάδος Αντιστράτηγο κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Διοικητή της Α΄ Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών – Καταδρομών Ρεντίνας Ταξίαρχο κ. Θεοφάνη Δημάκο, τον Διοικητή της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας “Πόντος” Ν. Σάντας Κιλκίς Ταξίαρχο κ. Βασίλειο Παπαδόπουλο, τους Προέδρους των Κοινοτήτων Μοδίου κ. Άγγελο Βούλγαρη και Απολλωνίας κ. Δημήτριο Χαρπουσάνη, τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του Νις της Σερβίας κ. Μάριτς Βλάντιτσα, τον Αντιδήμαρχο κ. Νίκολα Μπλαντένοβιτς, τον Πρόεδρο του Ερυθρού Σταυρού Σερβίας κ. Μίροσλαβ Μιλουντίνοβιτς, τον Γραμματέα κ. Πάνβιτς Λιούμπισαβ, τον Άρχοντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Ανέστη Αρνόπουλο κ.ά.
Στο κήρυγμά του επί τη ευσήμω και λαμπρά αυτή Εορτή, ο Σεβασμιώτατος διεκήρυξε την πίστη του καυχήματος της Πισιδίας, δηλαδή της Αγίας Ενδόξου Μεγαλοπαρθενομάρτυρος Μαρίνης, και πάλι επιλέγοντας προς προβολήν της τη ρήμα του Παύλου από την προς Κορινθίους του Επιστολή: «…θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός….», δηλαδή, «…κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο λίθο εκτός από Εκείνον που ευρίσκεται αμετακίνητος και άσειστος στη βάση της δομής των πάντων, και ο θεμέλιος αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός…» (Α΄ Κορ. γ΄11).
Ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στη Γενέθλιο Ημέρα της Μάρτυρος Μαρίνης, υπογράμμισε πως ζωή χωρίς Χριστό είναι κτίριο χωρίς θεμέλιο. Είναι ανωδομή χωρίς υποδομή, δηλαδή είναι χαμένος καιρός και πείραμα δοκιμασμένο και αποτυχημένο.
Πέρανε δε την ομιλία του με το συμπέρασμα πως όταν λέμε ότι ο Χριστός μας πρέπει να γίνει το θεμέλιό μας, διασαλπίζουμε εμείς οι Χριστιανοί πως το άρωμα της Διδασκαλίας του Χριστού και οι Επιταγές της πρέπει να μας καθοδηγούν σε κάθε λεπτομέρεια της ζωής μας.
Και τούτο γιατί όταν οι σκέψεις μας, οι πράξεις μας και οι λογισμοί μας εμποτίζονται από αυτό το πνεύμα, τότε η ζωή μας θεμελιώνεται γερά, καθόσον το πνεύμα του Ευαγγελίου είναι ανακαινιστικό, εξανθρωπιστικό, κοινωνικό και φιλάνθρωπο.
Αυτό το πνεύμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας εξασφαλίζει ομαλή ψυχική ανέλιξη και συνάμα ανθρώπινη κοινωνική συμπεριφορά.
Το πρώτο ενδιαφέρει προσωπικά τον καθένα μας, το δεύτερο ολάκερη την Κοινωνία και τούτο γιατί η ψυχική μας ισορροπία και η σύμμετρη ανάπτυξη των εσωτερικών μας δυνάμεων, κάτω από την πνοή των μεταφυσικών προεκτάσεων της Πίστεως, μας εξασφαλίζουν το αίσθημα της ασφάλειας.
Αίσθημα ασφάλειας που απολαμβάνει ο καθένας όταν ασπάζεται τα τιμιώτερα λίθων πολυτελών αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Μαρίνης, που αποπνέουν την ικανή Αγιοτριαδική Χάρη, την οποία έχει ανάγκη ο κόσμος να γευτεί για να ζήσει.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ευλόγησε το πατροπαράδοτο Κουρμπάνι, το οποίο απόλαυσαν με ευχαρίστηση άπαντες οι μετέχοντες στην Πανήγυρη.
