Σεβασμιότατε Άγιε Πρωτοσύγκελε, Άγιε Αρχιερατικέ, αδελφοί και πατέρες καλημέρα.
Νομίζω ότι είμαι ο πιο καινούριος παπάς της μητροπόλεώς μας αλλά και εφημέριος στην μικρότερη ενορία μας. Ως εκ τούτου μικραίνει και η σημασία των λόγων μου. Είμαστε όλοι εδώ σήμερα κάτω από την ευλογία και την αγάπη του επισκόπου μας, για να συζητήσουμε το θέμα «Η απρόσκοπτη πορεία του κοινωνικού παντοπωλείου της Ιεράς μας Μητροπόλεως». Νιώθω πάρα πολύ όμορφα που ο επίσκο-πός μου, μου εμπιστεύτηκε έναν ρόλο, που από παιδί με πότισε στο βάθος της καρδιάς μου η καλή μου γιαγιά, να γίνει ο κύριος στόχος της ζωής μου. Η καλή μου η γιαγιά η Αριστούλα, μου έδειχνε κάθε μέρα παραδείγματα μέγιστης αγάπης και προσφοράς στον συνάνθρωπο. Πριν καθίσουμε εμείς για να φάμε, πάντα έβγαζε σε δυο, τρία και τέσσερα δοχεία από το φαγητό μας και με έστελνε να πάω πρώτα σε άπορες οικογένειες και μετά να γυρίσω να φάμε μαζί. Ανοίγαμε το βαρέλι με το τυρί ή το παστό κρέας και τα παστά ψάρια, και οι πρώτες σειρές πήγαιναν σε άλλες οικογένειες. Ο,τιδήποτε αποκτούσαμε εμείς (αυγά, κρέας, φρούτα, λαχανικά, κλπ.) πρώτα πήγαινε σε όσους από το χωριό είχαν ανάγκες. Γεννήθηκα, έζησα και μεγάλωσα σε ένα σπίτι και σε ένα χωριό όπου η αγάπη, η προσφορά και το κοινό καλό είχαν πάντα τον πρώτο λόγο. Με νοσταλγία θυμάμαι που κάθε Κυριακή μετά τη Θ. Λειτουργία, ο παπα-Νικόλας μαζί με τον πρόεδρο, μάζευαν όλους τους κατοίκους σε έργα κοινής ωφελείας. Αυτή μου η γιαγιά ήταν η ψυχή και η κινητήρια δύναμη όλων αυτών των έργων αγάπης. Να μαζέψουν ξύλα για το σχολείο και την εκκλησία, αλλά και για όσους ήταν παππούδες ή άρρωστοι ή ανάπηροι, να βοηθήσουν και στις δικές τους εργασίες όπου οι ίδιοι δεν μπορούσαν να τα φέρουν εις πέρας. Κανένας δεν ένιωθε μόνος του σ’αυτό το χωριό. Ό,τι μικρές ή μεγάλες ανάγκες παρουσιάζονταν, όλοι ήταν εκεί για να προσφέρουν. Θεωρούνταν ντροπή κάποιος την Κυριακή να μην είναι στη λειτουργία και μετά στα έργα αγάπης και προσφοράς. Αν κάποια Κυριακή δεν είχαμε κάτι να κάνουμε, τότε πάλι μαζευόμασταν όλο το χωριό μαζί
και στήναμε ένα κοινό γλέντι, απολαμβάνοντας ο ένας την αγάπη και τα εδέσματα του άλλου.
Αν αρρώσταινε κάποιος, θυμάμαι με θαυμασμό ότι μαζευόταν όλο το χωριό και πήγαινε σε αντίστοιχο για κάθε πρόβλημα παρεκκλήσι (είχαμε 14 παρεκκλήσια σε όλο το χωριό) και εκεί ώρες ατελείωτες, ακόμη και μέρες, κάναμε δεήσεις, παρακλήσεις και προσευχές, με αυστηρή νηστεία, ξοδεύοντας το λιγοστό λάδι που είχε η κάθε οικογέ-νεια στα αναμμένα καντήλια, μέρα- νύχτα. Τα χωριά μας τότε είχαν σχεδόν όλες τις οικογένειες πολύτεκνες. Όλες οι μαμάδες τον καιρό εκείνο θήλαζαν τα παιδιά τους μέχρι τη στιγμή που θα μπορούσε το παιδάκι να φάει από το φαγητό της οικογένειας. Αν όμως προέκυπτε μία ασθένεια ή ένα επικίνδυνο τσίμπημα (και ήταν συχνά όλα αυτά στις αγροτικές εργασίες) τότε η μάνα αδυνατούσε να θηλάσει, αλλά το παιδί φυσικά δεν το άφηναν να πεθάνει. Αν υπήρχε άλλη θηλάζουσα στο χωριό, αναλάμβανε και αυτό το παιδάκι μαζί με το δικό της, ως παραμάνα. Οι άλλες όμως γυναίκες του χωριού στέκονταν δίπλα της να βοηθήσουν στις εργασίες, γιατί η ίδια κουραζόταν παραπάνω. Υπήρχε όμως περίπτωση να μην είχε καμία λεχώνα το χωριό και τότε δυο – τρεις γυναίκες μπαίνανε σε μεγάλο κόπο αγάπης, βάζοντας ένα καλάθι πάνω στο σαμάρι του αλόγου και μεταφέροντας το παιδί στο διπλανό χωριό για να θηλάσει σε άλλη παραμάνα. Για σκεφτείτε λοιπόν, πρωί και βράδυ, χειμώνα ή καλοκαίρι, έπρεπε να κάνουν έναν δρόμο μία και δύο ώρες και μαζί να ετοιμάσουν πάντα φαγητό για τη λεχώνα, για να την καλοκαρδίσουν για το γάλα που τους χαρίζει.
Χίλια συγνώμη που μπήκα σε τέτοιες ιστορίες. Ήθελα απλά, πρώτα να δείξω με τι βιώματα μεγάλωσα, και δεύτερον, πώς ακριβώς νοείται η ιερή κοινότητα και το «όλοι μαζί» μιας ενορίας. Αυτά με μπόλιασαν με την τρέλα και την ανησυχία της αγάπης και της προσφοράς. Άλλωστε ο Χριστός μας, μας άφησε αιώνια εντολή και παρακαταθήκη την παραβολή της μελλούσης κρίσεως «επείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και με ποτίσατε, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, ήμουν άρρωστος και στην φυλακή και ήρθατε κοντά μου». Κι όταν βάζει την ερώτηση απλότητας και ταπείνωσης, «πότε τα κάναμε αυτά Χριστέ μου σε Σένα;», η απάντηση είναι ξεκάθαρη: «αφού τα κάνατε στον καθένα από τους αδελφούς μου, τους μικρούς και ελάχιστους και τους παραπεταμένους, εμοί εποιήσατε-σε μένα το κάνατε». Η εντολή της
αγάπης, της θυσίας και της προσφοράς είναι το κέντρο της πίστεώς μας και της διδασκαλίας της Εκκλησίας μας, σφραγισμένο από το παράδειγμα ολοκληρωτικής θυσίας και προσφοράς του Χριστού στον καθένα μας. Ο Χριστός κάθε μέρα, μας προσφέρει παντελώς δωρεάν τον Εαυτό Του, βρώση και πόση, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος. Το απόλυτο τούτης εδώ της ευχαριστιακής προσφοράς του μυστηρίου, μας θέλει όλους μαζί. Σε τούτο το τραπέζι, σε τούτη εδώ την βρώση και την πόση έχουν την μερίδα ολόκληρη όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι. «Ο Μόσχος είναι πάντα πολύς» και η εντολή «τρυφήσατε πάντες»
Στο όνομα αυτής της ευχαριστιακής συνάξεως που πάντα προηγείται όλων των άλλων έργων και υποχρεώσεων του ιερέα, παλεύουμε και τα υπόλοιπα έργα μας ως κληρικοί. Ούτε οι λειτουργικές πράξεις λοιπόν μόνες τους, χωρίς τα υπόλοιπα έργα αγάπης, αλλά πολύ περισσότερο ούτε τα έργα αγάπης χωρίς την Θεία Ευχαριστία και τη Λατρεία, μπορούν να υπάρχουν αυτόνομα το ένα από το άλλο. Ο ίδιος ο Χριστός μας, διακόνησε τις ανάγκες, τον πόνο και τα βάσανα των ανθρώπων που συναντούσε, αλλά και προσέφερε το μυστήριο της δικής Του θυσίας που αιώνια επαναλαμβάνεται στη Θεία Ευχαριστία. «Πώς θα πείτε ότι αγαπάτε Εμένα αν δεν αγαπάτε και δεν βοηθάτε τον συνάν-θρωπό σας;» Όταν τους είδε πεινασμένους ευλόγησε τα ψωμιά και τα ψάρια και εχορτάσθησαν πάντες.
Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το πλαίσιο θεολογικής διδασκαλίας της Εκκλη-σίας μας , αλλά και παράδοσης το πώς λειτουργούσαν και πρέπει να λειτουργούν οι ενορίες μας, εντάσσεται και όλο αυτό το έργο της Μη-τροπόλεώς μας. Είναι γνωστό ότι από την Πέμπτη 17 Μαΐου που ήταν η μέρα της Αναλήψεως του Κυρίου πραγματοποιήσαμε τα εγκαίνια του κοινωνικού παντοπωλείου, του κοινωνικού φαρμακείου και της τράπε-ζας ρούχων και παιχνιδιών της Μητροπόλεώς μας στις εγκαταστάσεις του Γηροκομείου μας στην Αρναία και θέσαμε όλη αυτήν την προσπά-θεια υπό την σκέπη της Παναγίας μας. Ξεκινήσαμε λοιπόν με όρεξη και μεράκι, και για πέντε εβδομάδες μοιράσαμε και πιστεύω καλύψαμε πλήρως όλες τις οικογένειες που μας υποδείξατε. Ο κ.Γιάννης θα μας πει αναλυτικά τον αριθμό των οικογενειών και χονδρικά τον όγκο των τροφίμων που δόθηκαν.
Όταν ξεκινήσαμε να μοιράζουμε τρόφιμα ήταν η πίεση του χρόνου μεγάλη και δεν φτιάξαμε αναλυτικά τα δεδομένα ως προς το ποιοι δικαιούνται της προσφοράς μας και ποιοι όχι. Σ’αυτό το έργο, για να έχει βιωσιμότητα σε βάθος χρόνου και για να μπορούμε να εξυπηρε-τούμε ουσιαστικά όσους έχουν πραγματική ανάγκη, πρέπει να τηρή-σουμε όλοι τους κανόνες. Πρώτα όμως πρέπει να πω από το βάθος της καρδιάς μου χίλια μπράβο σε όλους σας, γιατί πολύ γρήγορα ανταπο-κριθήκατε με τις καταστάσεις και τις λίστες των οικογενειών και ότι η συνεργασία μας ήταν άψογη.
Για κάθε βοηθούμενο πρέπει να φτιάξουμε έναν ατομικό φάκελο, ο οποίος θα περιλαμβάνει τα παρακάτω δικαιολογητικά:
Α) Υποχρεωτικά δικαιολογητικά, για όλους:
* Αίτηση – Υπεύθυνη Δήλωση για την ακρίβεια των δηλωθέντων και υποβληθέντων στοιχείων, σύμφωνα με τυποποιημένο υπόδειγμα που χορηγείται από την Ενορία.
* Φωτοτυπία Αστυνομικής Ταυτότητας ή διαβατήριου σε ισχύ ή άδειας παραμονής σε ισχύ αν πρόκειται για αλλοδαπούς.
* Αντίγραφο τους τελευταίας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος ή του εκκαθαριστικού σημειώματος φυσικών προσώπων (Ε1). Εδώ θέλει προσοχή γιατί όσοι συνταξιοδοτήθηκαν εκτός Ελλάδος φαίνονται ως άποροι με μηδενικά εισοδήματα στη χώρα μας.
* Υπεύθυνη δήλωση ότι δεν συμμετέχει σε άλλη παρόμοια δομή κοινωνικής αλληλεγγύης.
Β) Συμπληρωματικά Δικαιολογητικά : Τα παρακάτω δικαιολογητικά, είναι στη διακριτική ευχέρεια του Εφημερίου τί και πώς θα ζητήσει να προσκομισθούν :
* Αντίγραφο δήλωσης στοιχείων ακινήτων (έντυπο Ε9).
* Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασης.
* Οποιοδήποτε αποδεικτικό πιστοποιείται η Δ/νση κατοικίας (π.χ. λογαριασμοί ΔΕΚΟ).
* Γνωμάτευση Πιστοποίησης Αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ ή από Α/θμιες Υγειονομικές Επιτροπές (σε ισχύ), εφόσον πρόκειται
για ΑΜΕΑ. Η ύπαρξη προβλημάτων υγείας μπορούν να πιστοποι-ηθούν και με Επίσημη Πρόσφατη Ιατρική Γνωμάτευση.
* Κάρτα ανεργίας ή βεβαίωση ανεργίας από τον ΟΑΕΔ (σε ισχύ) , εφόσον πρόκειται για άνεργο.
* Ενοικιοστάσιο (ηλεκτρονικό μισθωτήριο) συμβόλαιο, στην περί-πτωση που ενοικιάζεται οικία.
* Οποιοδήποτε άλλο δικαιολογητικό κριθεί απαραίτητο να ζητηθεί κατά περίπτωση.
Όλα τα στοιχεία των αιτούντων και των τελικών δικαιούχων είναι απόρρητα και τηρούνται οι κανόνες, που αφορούν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Τα ετήσια εισοδηματικά κριτήρια είναι τα εξής:
* Άτομο μοναχικό, με εισόδημα 4.200 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με 2 ενήλικες, με εισόδημα 5.400 ευρώ ετησίως
* Νοικοκυριά με δύο ενήλικες και ένα εξαρτώμενο παιδί, με εισόδημα 6.600 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά, με εισόδημα 7.800 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με δύο ενήλικες και τρία εξαρτώμενα παιδιά, με εισόδημα 8.900 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με έναν ενήλικα και ένα εξαρτώμενο παιδί, με εισόδημα 5.000 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με έναν ενήλικα και δύο εξαρτώμενα παιδιά, με εισόδημα 6.800 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με έναν ενήλικα και τρία εξαρτώμενα παιδιά, με εισόδημα 8.000 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με δυο ενήλικες και τρία εξαρτώμενα παιδιά, με εισόδημα 8.900 ευρώ ετησίως.
* Νοικοκυριά με δύο ενήλικες και τέσσερις ανήλικους 10.000 ευρώ ετησίως και για κάθε επιπλέον τέκνο ανήλικο παραπάνω 1.000 ευρώ έκαστο. Δηλαδή π.χ. με πέντε παιδιά 11.000 με έξι 12.000 κ.ο.κ Εξαρτώμενα παιδιά θεωρούνται κάτω από 14 ετών. Σημειώνουμε ακόμη ότι όσα παιδιά σπουδάζουν θεωρούνται προστατευόμενα μέλη και προ-
σμετρούνται ως τα ανήλικα και εντάσσονται στην αντίστοι-χη κατηγορία μέχρι να κλείσουν το 23 έτος της ηλικίας τους.
Όλα τα παραπάνω είναι υποχρεωτικό να τα τηρήσουμε όλοι με θρη-σκευτική ευλάβεια. Το κοινωνικό παντοπωλείο είναι γι΄αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκες. Η προσπάθειά μας δεν έχει στόχο να βελτιώσει το φαγητό των ανθρώπων αλλά να στηρίξει αυτούς που δεν έχουν να φάνε ή να ταΐσουν τα παιδιά τους.
Ακόμη είναι πολύ σημαντικό να παρακινήσουμε και να βοηθήσουμε τον κόσμο να ξεκινήσει τις διαδικασίες για επιδόματα από το κράτος πχ. για το κοινωνικό τιμολόγιο στο ρεύμα, για το επίδομα ενοικίου και για άλλα επιδόματα που ή δεν γνωρίζουν ότι τα δικαιούνται ή το χειρότερο, ενώ τα γνωρίζουν, μερικοί βαριούνται να ασχοληθούν με την γραφειοκρατία. Έχουμε παρατηρήσει ότι οι μισοί από αυτούς που λαμβάνουν βοήθεια από κοινωνικές δομές αλληλεγγύης, θα μπορού-σαν να παίρνουν επιδόματα και δεν κάνουν καμία κίνηση γι΄αυτό.
Αν κάποιος δικαιούχος ή μέλος της οικογένειάς του αρνηθεί να δουλέ-ψει, πρέπει άμεσα να διαγράφεται και από τις δικές μας λίστες. Θέλει πάρα πολλή προσοχή, να μην παράγουμε τεμπέληδες και να μην φτιά-χνουμε συνειδήσεις ιδρυματικής εξάρτησης: «Αφού υπάρχουν οι παπάδες είμαι εξασφαλισμένος και δεν χρειάζεται να παλέψω.»
Τώρα που έχουμε αυτές τις κοινωνικές δομές της μητροπόλεώς μας (τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα, κλπ.) είναι εύκολο να μειώσει η κάθε ενο-ρία την βοήθεια σε χρήματα σε όποιον έρχεται και μας λέει «πάτερ μου πεινάω…..» Αν δεν δέχεται την βοήθειά μας σε τρόφιμα σημαίνει ότι δεν έχει πραγματικές ανάγκες.
Ξεχωριστά τι τομείς υπάρχουν και τι μπορούμε να μοιράζουμε…..
Κοινωνικό παντοπωλείο: Όλοι μαζί φτιάξαμε ένα γεμάτο με καλούδια κοινωνικό παντοπωλείο. Συνήθως έχουμε απ΄όλα. Ζυμαρικά, όσπρια, κονσέρβες, σάλτσες, μπισκοτοειδή και κάθε είδους παιδικές λιχουδιές, είδη καθαριότητας και υγιεινής, αναψυκτικά, κρασί, κρέατα, ψάρια, φρούτα, λαχανικά, πατάτες και πολλά άλλα.
Ρούχα & Παιχνίδια: Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία στην τράπεζα ρούχων και παιχνιδιών. Είναι περιποιημένα, τακτοποιημένα και σε
άριστη κατάσταση. Τα περισσότερα είναι αχρησιμοποίητα. Ό,τι θέλετε από αυτά μπορείτε να τα πάρετε και ως δώρα στα παιδιά του χωριού, στα κατηχητικά των ενοριών μας ή και ως δώρα εορτών (Χριστουγέν-νων, Πρωτοχρονιάς κλπ). Θέλει όμως και πολλή προσοχή να εξηγή-σουμε και να μάθουμε σε όσους θέλουν να μας φέρνουν ρούχα και παιχνίδια, ότι πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση, όχι φθαρμένα και φυσικά να είναι καλά φυλαγμένα.
Φάρμακα: Έχει ετοιμαστεί ο χώρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κοινωνικό ιατρείο, έχει εξοπλιστεί κατάλληλα, είναι πλούσιος σε φάρμακα και περιμένει να βρεθούν ειδικοί της υγείας (ιατρικής, φαρμακευτικής, νοσηλευτικής κλπ) για να λειτουργήσει. Όποιος γνωρί-ζει κάποιον από αυτές τις ειδικότητες, ας τον προτρέψει να έρθει και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους συνανθρώπους του, που τις έχουν ανάγκη. Ό,τι περισσεύει από τον τομέα φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού το στέλνουμε με την ομάδα εξωτερικής ιεραποστολής στην Αφρική.
Αναπηρικά εξαρτήματα: Αν υπάρχουν χρόνιες ή έκτακτες ανάγκες για αναπηρικά βοηθήματα (Καρότσι, πι, πατερίτσες, κλπ.) μπορούμε άμε-σα να τις καλύψουμε. Υπάρχει αποθήκη στη Θεσσαλονίκη που μπορεί να στηρίξει τέτοιες ανάγκες. Πρέπει να γίνει γνωστό παντού ότι δεν έχουμε μόνο το κοινωνικό παντοπωλείο.
Κάθε Παρασκευή από τις 10.30 μέχρι τη 13.00 θα είμαστε ανοιχτά για να παραλαμβάνουμε τρόφιμα και να μοιράζουμε στις οικογένειες που εσείς μας υποδεικνύετε.
Την προσπάθεια αυτή πρέπει να την αγαπήσουμε και να την αγκαλιάσουμε όλοι μας. Να έχουμε όλοι την έννοια και την αγωνία μας πρώτα να εντοπίσουμε όλους αυτούς που είναι αδελφοί μας και από τις αναποδιές της ζωής και την κρίση βρέθηκαν στην απέξω και έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Δεύτερον και ακόμη πιο σπουδαίο, πρέπει να παλεύουμε όλοι μαζί ώστε τα τρόφιμα και όλα τα είδη να τα έχουμε σε αφθονία για να μπορούμε να δίνουμε. Το «καλάθι του αδελφού» πρέπει να γεμίζει συχνά, είναι έργο δικό μας και πρέπει να γίνεται από όλους.
Με απόφαση του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη μας, κατόπιν εισηγή-σεώς μας, κάθε ενορία έχει την υποχρέωση κατά μήνα, να προσφέρει τη δική της συμβολή σε τρόφιμα, φάρμακα, ενδύματα και παιχνίδια για το κοινωνικό παντοπωλείο μας. Από το μήνα Σεπτέμβριο, στη γραμματεία του κοινωνικού μας παντοπωλείου, την οποία διακονεί ο κ. Ιωάννης Κέκερης, θα τηρείται μητρώο στο οποίο λεπτομερώς θα καταγράφεται η προσφορά των χριστιανών εκάστης ενορίας. Παρακα-λούμε προς τούτο, σε μία κατάσταση, ο προϊστάμενος κάθε ενορίας να καταγράφει, κατά μήνα, τα ως άνω είδη που προσφέρει η ενορία του. Στο τέλος της καταστάσεως θα συμπεριλαμβάνει και τυχόν χρημα-τικά ποσά.
Τέλος Σεβασμιότατε, πρέπει να γίνεται σταθερά μεγάλη και δυνατή διαφήμιση του έργου μας αυτού. Ο κόσμος όλος, από κάθε περιοχή της μητροπόλεώς μας αλλά και από όλη τη χώρα, πρέπει να μαθαίνει ότι εδώ κάθε εβδομάδα υποστηρίζονται βιοποριστικά 70 και 100 οικο-γένειες και για τόσες οικογένειες χρειαζόμαστε περισσότερα από μισό τόνο τρόφιμα. Για κάθε μήνα ίσως και δύο τόνους. Αν υπολογίσουμε για 10 μήνες, θέλουμε κάπου στους 20 με 25 τόνους τρόφιμα τουλάχιστον. Πάρα πολύ μεγάλη ποσότητα που θέλει και πάρα πολλή δουλειά. Απαιτείται λοιπόν διαφήμιση προς πάσα κατεύθυνση. Αυτή τη στιγμή δε φαινόμαστε ως δράση πουθενά. Ούτε στη σελίδα της Μητροπόλεως, ούτε και σε δεκάδες άλλες σελίδες στο διαδίκτυο όπου αναφέρονται αντίστοιχες προσπάθειες ολόκληρης της επικράτειας ή της περιοχής μας.
«Μετέχοντας στη Θ.Κοινωνία ο κάθε πιστός διαστέλλεται εν ευχαρι-στία, υπερβαίνει τα ατομικά του όρια μεταλαμβάνοντας του Σώματος του Χριστού συσσουματούται εν Αυτώ και γίνεται παγκόσμιος, ενώνε-ται με όλους εκείνους τους οποίους ο Χριστός έχει περιλάβει στην άνευ ορίων αγάπη Του». Πήγε, λέει, μια ομάδα φοιτητών στον Γέροντα Παΐ-σιο και του επέμεναν να τους πει κάτι πνευματικό: «Πες μας βρε Γέροντα κάτι… Τι να σας πω βρε παιδιά;» απαντούσε ο Γέροντας. Και αυτοί επέμεναν «Πες μας ό,τι σου λέει η καρδιά σου». Και ο Γέροντας απάντησε: «Η καρδιά μου, μου λέει να την κόψω χίλια κομμάτια και να την μοιράσω σ’όλον τον κόσμο.»