Πλήθος κόσμου συνέρρευσε στα Νέα Ρόδα της Χαλκιδικής για να προσκυνήσει τον πολύτιμο θησαυρό που περικοσμεί την Εκκλησία της παραθαλάσσιας Κωμοπόλεως, δηλαδή την Παναγία τη Σκουπιώτισσα. Πρόκειται για το τιμιώτερο λίθων πολυτελών κόσμημα που κουβάλησαν στους ώμους τους οι πρόσφυγες όταν καταστράφηκε η Ρωμιοσύνη της Μικρασίας το 1922.
Είναι η περίπυστη Εικόνα του μικρού χωριού της Νήσου του Μαρμαρά με το όνομα Σκουπιά της επαρχίας Προικοννήσου. Μια Εικόνα που κατά την Αρχαιολογική Υπηρεσία η αρχική της δημιουργία ανάγεται στους Βυζαντινούς χρόνους (10ος ή 11ος αιώνας), ενώ κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας ανάγεται στους Αποστολικούς χρόνους και αναφέρεται ως έργο του Ευαγγελιστού Λουκά.
Στην πρόσθια όψη της υπάρχει ιστορημένη η Παντάνασσα που κρατά αριστερά στην αγκαλιά Της τον ευλογούντα Κύριο μας, ενώ στην πίσω όψη διακρίνεται η παράσταση της Σταυρώσεως του Κυρίου, που τεχνοτροπικά συνδέεται με αγιογραφίες του 14ου αιώνα.
Είναι μια από τις Εικόνες τις λιτανευτικές που στηριζόταν σε κοντάρι, και σύμφωνα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, η κύρια όψη της είναι πλήρως επιζωγραφισμένη κατά τον 14ο αιώνα και εικονίζει την Θεοτόκο την Οδηγήτρια.
Με την Μικρασιατική καταστροφή η Παναγία η Σκουπιώτισσα αρχικά φυγαδεύτηκε στον Μούδρο της Λήμνου και στις αρχές του 1933 βρήκε τη θέση της στην αγκαλιά των Νέων Ρόδων (9η Οκτωβρίου 1933). Από τότε δε περικοσμεί την ωραία και περιάκουστη προσφυγική Κωμόπολη της Χαλκιδικής που συνιστά ουσιαστικά, μαζί με την Ουρανούπολη, τον Προνάρθηκα του Αγίου Όρους.
Την Παναγία την Σκουπιώτισσα, λοιπόν, τίμησαν και φέτος τα Νέα Ρόδα κατά την Απόδοση της Εορτής της Κοιμήσεως και της εις Ουρανούς Μεταστάσεως της Θεοτόκου, με κάθε μεγαλοπρέπεια, με πολλή κατάνυξη και πλήθος Λαού που προσήλθε στη χάρη Της για να Την ευχαριστήσει και να αναπέμψει τη δέηση και την παράκλησή του, στον Ναό Της που φρόντισε με πολύ μεράκι και σεβασμό ο Εφημέριός Της Παν. Αρχιμ. π. Βαρθολομαίος Χατζόγλου, γέννημα και θρέμμα των Ν. Ρόδων.
Του πανηγυρικού Εσπερινού χοροστάτησε ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος από ευάριθμο χορεία Κληρικών, τόσο εξ Αγίου Όρους, όσο και εκ της οικείας Ιεράς Μητροπόλεως, και εξ ετέρων ομόρων Ιερών Μητροπόλεων που προσήλθαν να τιμήσουν την Παντάνασσα και τη Θαυματουργή Της περίπυστο εικόνα.
Επικεφαλής του Λαού ήταν η Αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδικής κα Αικατερίνη Ζωγράφου, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Ιωάννης Κουφίδης, οι Αντιδήμαρχοι κα Μαρία Ενεχηλίδου και κ.κ. Μιχαήλ Μάγγος, Αλέξιος Αντωνίου, Νικόλαος Αυγερινός και Κωνσταντίνος Πασχάλης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Σταθμού Ουρανουπόλεως κ. Χρήστος Δουράκης, οι Δημοτικές Σύμβουλοι κα Σοφία Ισαακίδου, κα Τάνια Λούπου και κα Δήμητρα Μανωλούδα, ο Πρόεδρος Ξενοδόχων Χαλκιδικής και Πολιτευτής κ. Γρηγόριος Τάσιος, ο Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Ανέστης Αρνόπουλος κ.ά.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, πλέκοντας το εγκώμιο της Θεομήτορος, παρατήρησε ότι το πιο γλυκύ και Όνομα και Πρόσωπο πάνω στη γη για το Αδαμιαίο Γένος είναι το Όνομα της Παντάνασσας και τούτο γιατί η Χάρη Της είναι περιβεβλημένη και πεποικιλμένη με τον μανδύα των Χρισταρετών που φρόντισε η Ίδια με αυτές να πλουτίσει τον σωματικό και ψυχικό Της εαυτό. Ο άνθρωπος, είπε ο Σεβασμιώτατος, έχει κληθεί, κατά τον Θείο Παύλο, να φθάσει «…εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ…», δηλαδή να φθάσει, «…σε τέλειο άνδρα, από απόψεως πνευματικής σοφίας και αρετής, στο μέτρο της πνευματικής ηλικίας και της πλήρους ηθικής τελειότητος του Χριστού, ώστε όλοι μαζί εντός της Εκκλησίας να ολοκληρωθούμε και να αποτελέσουμε έτσι το Σώμα του Κυρίου μας…». (Εφεσ. δ’ 13)
Οι αρετές, τόνισε ο Επίσκοπος, δεν είναι αυτοσκοπός για την Ορθόδοξη Παράδοση και Θεολογία. Είναι εργαλεία τελειότητος και μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, όπως κηρύσσει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και ερμηνεύει καταπληκτικά στα έργα του ο πολύς Καθηγητής μας Γεώργιος Μαντζαρίδης. Ουσιαστικά οι αρετές είναι ο Καρπός του Αγίου Πνεύματος, είναι Αγιοπνευματικές Δωρεές που στολίζουν τον άνθρωπο, ανάλογα με τους κόπους και την προαίρεσή του. «Ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,πρᾳότης, ἐγκράτεια·…», δηλαδή, «Ο καρπός όμως, τον οποίο το Άγιο Πνεύμα γεννά στις καλοπροαίρετες και πιστές καρδιές, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από τη λύτρωση που δίνει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδηση, η μακροθυμία προς εκείνους που μας διώκουν, η καλωσύνη και η διάθεση να είμαστε εξυπηρετικοί και διακονικοί προς τους άλλους, η αγαθότητα της καρδιάς, η αξιοπιστία στους λόγους και τις υποσχέσεις μας, η πραότητα απέναντι σε εκείνους που μας φέρονται κατά τρόπο εξοργιστικό, η εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηρής επιθυμίας και πράξεως.» (Γαλ. ε’ 22-23).
Στο σημείο αυτό ο άγιος Ιερισσού έκανε αναφορά στις αρετές που στολίζουν τη Δόξα της Θεοτόκου, δηλαδή στη σιωπή, στην παρθενία, στην αγνότητα, στην προσευχή, στη νηστεία, στην άκρα πνευματική ζωή και κυρίως στην ‘’εύλαλη’’ σιωπή, στην ταπείνωση και στην υπακοή Της στο θέλημα και στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου!
Εντύπωση προξένησε στο Εκκλησίασμα η φράση του ομιλητού ότι η Εκκλησία δεν είναι ‘’πνευματικό σουπερμάρκετ’’ (!) για να διαλέγει ο καθένας και να παίρνει ό,τι του αρέσει και τον βολεύει ! Στην Εκκλησία, τόνισε, βαπτιζόμαστε στο όνομα του Χριστού, ενδυόμεστε τον όλο Χριστό, πεθαίνουμε μαζί με τον Χριστό και ανασταινόμαστε μαζί Του! Τον γευόμαστε και Τον ζούμε έχοντας ως μέτρο μας το: ή όλα ή τίποτε! Ασκούμε τις αρετές, καταφάσκουμε τις αρετές, για ένα και μόνο λόγο: για να μοιάσουμε στον Χριστό! Κατά τούτο η Παναγία μας απέβη διαρκής Εκκλησία, γεννώντας τον Θεάνθρωπο Χριστό! Και η Εκκλησία έχει χρέος να αποβεί σε διαρκή Θεοτόκο, γεννώντας μέσα από την κολυμβήθρα Της νέους ‘’χριστούς’’, αποβαίνοντας έτσι ‘’η γεννώσα τον Χριστό Παρθένος καρδία’’, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή!
Και πέρανε τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος καλώντας τον πιστό Λαό του Θεού να ζει τον όλο Χριστό, να αποζητεί όπως η Θεοτόκος να αρέσει στον Χριστό, να γυρεύει την εφαρμογή του Αγίου Θελήματός Του και ιδίως να υπακούει και να σέβεται τις Εντολές, τη Δικαιοσύνη του Θεού σε όλες της τις διαστάσεις, όπως η Θεοτόκος!
Προ της Απολύσεως εκκίνησε λιτανεία της πάνσεπτης και θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας της Σκουπιώτισσας ανά τις οδούς των Ν. Ρόδων, συνοδεία της φιλαρμονικής του Δήμου Αριστοτέλη, των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου «Προσφυγική Αναγέννηση» ενδεδυμένων με παραδοσιακές στολές και ακόλουθο τον ευλογημένο Λαό από ολόκληρη την Χαλκιδική που προσήλθε ικέτης στο μεγαλείο Της!
