Την Κυριακή 2α Απριλίου τ.έ., που στο φετινό Λειτουργικό χρόνο συμπίπτει Εκκλησιαστικά με την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ακολουθούμενος από τους Διακόνους του, π. Αθανάσιο Σφουγγάρο και π. Νικόδημο Κωτινούδη, επεσκέφθη την Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αγίου Προδρόμου, στην οποία διακονεί ευόρκως ο ακάματος Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεος Ζέρβας, Γενικός μας Αρχιερατικός Επίτροπος.
Μέσα σ’ ένα Ναό που έλαμπε από την αλλαγή των πεπαλαιωμένων πολυελαίων του, με νέους παραδοσιακούς μπρούτζινους εξαιρέτου τέχνης, με δαπάνες του ευλογημένου Πληρώματος της Ενορίας, ο Λαός του Προδρόμου προσήλθε στο Ευχαριστιακό Δείπνο, με επικεφαλής τον Τοπικό Πρόεδρο κ. Στυλιανό Γεωργακούδη και τον Τοπικό Σύμβουλο Γαλατίστης, πνευματικό τέκνο και συνεργάτη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Δημήτριο Γούσιο.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στο φιλολογικοθεολογικό αριστούργημα της Κυριακάτικης Ευαγγελικής Περικοπής από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Μαρκ. ι΄ 32-45), που σκοπός του είναι να καταδείξη στους Μαθητές του Κυρίου όλων των Εποχών, πως ακόμα και οι Δώδεκα Απόστολοί Του – μάλιστα λίγο προ του Πάθους Του – έβλεπαν τον Κύριο σαν γνήσιοι Ισραηλίτες, δηλαδή, ως κοσμικό Βασιλιά που σε λίγο θα έμπαινε στην Αγία Πόλη για να δοξασθή! Και εκεί που έπειτα δύο σταυροί με κρεμασμένους κακούργους θα πλαισίωναν τον φρικτό Σταυρό του Διδασκάλου, εκείνοι δυστυχώς έβλεπαν παλάτια και θρόνους και μεγαλεία! Αυτή η ανόητη απαίτηση των δύο υιών του Ζεβεδαίου- του Ιάκωβου και του Ιωάννη – να ευδοκήση Εκείνος ώστε να τοποθετηθούν δεξιά και αριστερά στον Θρόνο της “κοσμικής Βασιλείας Του”, ήταν εκείνη που ώθησε τον Μεγάλο Ραββί να τους απαντήση με το όντως φοβερό λόγιο: «…ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος…», δηλαδή, «…όποιος θέλει να γίνη μεγάλος αναμεταξύ σας, ας είναι υπηρέτης σας, και οποιοσδήποτε θέλει να γίνη πρώτος από σας, οφείλει να είναι δούλος των άλλων…» (Μαρκ. ι΄ 43-44)!
Το ίδιο ολίσθημα δυστυχώς διαπράττουν και σήμερα πολλοί ατενίζοντας τον Θείο Ραββί﮲ Τον θέλουν κοσμικό Βασιλιά, Τον βλέπουν ως Επαναστάτη τρανό, Τον αναγνωρίζουν ως Μέγα Διδάσκαλο, ως κορυφαίο φιλόσοφο ή διανοητή! Μα ποτέ δεν αναγνωρίζουν στο Θείο Πρόσωπό Του τον Θεάνθρωπο Κύριο, τον Υιό και Λόγο του Θεού, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που ντύθηκε και ανθρώπινη σάρκα κι έγινε δούλος και πτώχευσε για να πλουτίση τον πτωχεύσαντα άνθρωπο!
Και επέρανε τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος λέγοντας: «Ο Θεάνθρωπος Κύριος περπάτησε στον κόσμο και ετόλμησε μια διαρκή έξοδο από τη Θεότητά Του, χάριν της σωτηρίας του ανθρωπίνου Γένους! Η κατά Χριστόν Οικονομία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά όλα τα Μεγαλεία που έπραξε ο Θεός στο Πρόσωπο του Υιού Του για να καλέση το Δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, και πάλι στην αγκαλιά Του, απ’ όπου αυτοκαταδικασμένος εξήλθε! Ήλθε για να γίνη Δούλος όλων, Διάκονος όλων, για ν’ ανεβάση τον πεσμένο στον τάφο άνθρωπο, εκεί απ’ όπου εξέπεσε: στον Ζωηφόρο Παράδεισο, σε Κοινωνία μαζί Του, να γίνη Κοινωνός Θείας Φύσεως. Αυτό σημαίνει Μεγάλη Εβδομάδα, αυτό Σταυρός και κυρίως αυτό Ανάσταση!»
{flickrset}72177720307186057|570|430|155253811@N05|Y{/flickrset}
{youtube}1yx0w6o486g&ab_{/youtube}
……………………………………………………………………………………………………………
Το εσπέρας της ίδιας ημέρας, πλαισιούμενος και πάλι από τους Διακόνους π. Νικόλαο Τσεπίση και π. Νικόδημο Κωτινούδη, ο Σεβασμιώτατος επεσκέφθη την Ενορία Αγίας Παρασκευής Κάτω Σταυρού, η οποία, εμπερίστατη Λειτουργικά, εξυπηρετείται στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Ναού που αναπλάθεται γοργά. Πρώτα, λοιπόν, επιθεώρησε τις εργασίες επιστρώσεως με σκυρόδεμα του δαπέδου του Ναού και κατόπιν στην ως άνω αίθουσα προέστη του Στ΄ Κατανυκτικού Εσπερινού για τη φετινή Τεσσαρακοστή. Τον πλαισίωσαν ο Παν. Αρχιμ. π. Χρύσανθος Σαββίδης, ο Αιδ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Βουρνίτης, Εφημέριοι του Σταυρού και ο Αιδ. π. Κωνσταντίνος Ισαακίδης Εφημέριος της Αγίας Παρασκευής που σηκώνει και τον σταυρό τη αναπλάσεως του Ναού της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος.
Ομιλητής ήταν ο Ιεροκήρυξ Παν. Αρχιμ. π. Γεννάδιος Ντελής, εξαίρετος Θεολόγος και πνευματικός άνθρωπος, ο οποίος γλαφυρότατα και θεολογικώτατα ανεφέρθη τόσο στη διφυή σύνθεση του ανθρώπου, του δημιουργημένου κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού, όσο και στην αΐδιο και οντολογικά Αγία Φύση και Ουσία του Τριαδικού Θεού, που είναι αμέθεκτη μεν για τον άνθρωπο, όμως που καταξιώνεται ο υλικός άνθρωπος τις άκτιστες ενέργειές Της να γνωρίση, να μεθέξη και να κοινωνήση με Αυτές! Το πέτυχε αυτό, κάνοντας ένα περιδιάβασμα στο Ορθόδοξο περιεχόμενο και κήρυγμα των Κυριακών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, με αποκορύφωμα τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου, τον οποίο καλείται να σηκώση στους ώμους του ο άνθρωπος, με συγκυρηναίο του τον Ίδιο τον Κύριο, που θέλει και μπορεί τη Χάρη Του να την προσφέρη ως δώρο σε όποιον με καθαρή συνείδηση και καρδιά, ανεβαίνοντας τον προσωπικό του Γολγοθά, γυρεύει να Τον συναντήση!
Όντως δημιουργήθηκε ένα εξαίρετο πνευματικό κλίμα στο Εκκλησίασμα που απόλαυσε γνήσια Πατερική Διδασκαλία και περίσσεια Χάριτος!
{flickrset}72177720307199845|570|430|155253811@N05|Y{/flickrset}