Την Κυριακή των Προπατόρων, ΙΑ΄ Λουκά (Λουκ. ιδ΄ 16-24), 14η Δεκεμβρίου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, προέστη του Όρθρου και της Αναστασίμου Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Στεφάνου Αρναίας, πλαισιούμενος από τους Εφημέριους του Ναού Παν. Αρχιμ. π. Παΐσιο Σουλτανικά και Αιδ. Οικ. π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη.
Επικεφαλής του Λαού ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κ. Αστέριος Τζιτζιρίκας, η Δημοτική Σύμβουλος κα Ευγενία Γιαννούση και η Πρόεδρος της Αρναίας κα Ειρήνη Γιαννούση.
Να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιώτατος θεώρησε καλό να μην τηρήσει το πρόγραμμά του κατά την ημέρα αυτή, το οποίο σημειωτέον είχε εκδοθεί προ μηνός, διότι στον ιστορικό Μητροπολιτικό Ναό της Αρναίας ετελούντο σήμερα δύο Ιερά Μνημόσυνα: εκείνο της αείμνηστης Μαρίας Στόϊκου, και μάλιστα 40νθήμερο από της κοιμήσεώς της, ή όποια διετέλεσε πρώτη μαγείρισσα του Γηροκομείου της Ιεράς Μητροπόλεως «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ», όταν ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ιερισσού κυρός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ το εδημιούργησε εκ του μηδενός, στηριζόμενος από τον τότε Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως και νυν Επίσκοπο Μπουκόμπα κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ. Όφειλε, λοιπόν, η Ιερά Μητρόπολις, δια του στόματος του Προέδρου του εν Αρναία Ιδρύματος περιθάλψεως των Γερόντων και νυν Επισκόπου της να πει ένα ευχαριστώ στην γυναίκα που εργάστηκε και εθελοντικά και με ψυχή ζέστανε την τότε ατμόσφαιρα στο υπό ίδρυσιν της Εκκλησίας καύχημα. Και δεύτερο το τριετές Ιερό Μνημόσυνο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Κοσμά, ο οποίος μαζί με την οικογένεια του γλύκανε και σήμερα οι απογονοί του γλυκαίνουν την Αρναία με το γνωστό ομώνυμο Ζαχαροπλαστείο τους.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο μήνυμα της Ευαγγελικής Περικοπής του Μεγάλου Δείπνου που, ως αναφέρει ο Λουκάς, ο Μέγας Οικοδεσπότης ανοίγοντας τις πύλες της καρδιάς Του έστρωσε στα Θεία Δώματά Του συμπόσιο μυστικό, πνευματικό και αιώνιο καλώντας τον σύμπατα κόσμο να γεμίσει το σπίτι Του και να γευτεί το δείπνο Του, να τον καταστήσει δηλαδή συνδαιτυμόνα Του (Λουκ. ιδ΄ 16, 23-24).
Πρόκειται για το αιώνιο και αθάνατο Δείπνο που ασταμάτητα η Εκκλησία προσφέρει, καλώντας γενεές και γενεές πιστών να συμμετάσχουν στο μυστικό Σώμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, συνέχισε ο ομιλητής. Άλλωστε, τί άλλο είναι η Εκκλησία παρά η συμμετοχή στο Δείπνο της Ευχαριστίας, Δείπνο που συνιστά και φανερώνει την Εκκλησία. Και τί άλλο είναι η Ευχαριστία, παρά το Μυστήριο της Εκκλησίας, το Μυστήριο του όλου Χριστού, κατά τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ.
Κάθε φορά που οι πιστοί συναθροιζόμαστε «προσκαρτερώντας τη διδασκαλία των Αποστόλων και τον τεμαχισμό του Άρτου της Ευχαριστίας για τη Μετάληψη» (Πραξ. β΄ 42), ξαναγυρίζουμε πίσω στο Υπερώο του Μεγάλου Οικοδεσπότη, τη στιγμή ακριβώς που ο Ιησούς και οι Μαθητές Του τελούν το Δείπνο, βέβαιοι πως κάθε τέλεση του Μυστηρίου είναι το τελευταίο τούτο Δείπνο το Μυστικό. Μυστήριο άρρητο που είναι πάντα το Ίδιο, όπως επίσης μία είναι και η θυσία και η Τράπεζα πάντοτε ίδια και ο Οικοδεσπότης Κύριος πάντα παρών, θύτης και θύμα, Λειτουργός, Προσφέρων και Προσφερόμενος. Στο Πασχάλιο τούτο Ευχαριστιακό Τραπέζι απολαμβάνουμε μοναδικά τη Δεσποτική Φιλοξενία και την Αθάνατο Τράπεζα, με ανυψωμένο τον ψυχικό μας κόσμο, έχοντας και ζώντας τη βεβαιότητα της συμμετοχής μας στο Πρώτο και Αέναο Δείπνο της Μεγάλης Πέμπτης της Ιερουσαλήμ.
Τέλος ο Μητροπολίτης μας κάλεσε τον Λαό του Θεού να γευθεί αξίως, ενόψει της Γέννας του Χριστού, τούτη την Πασχάλια Ορθόδοξη ατμόσφαιρα που γεννάει η Ευχαριστία, το Μυστήριο της χαράς, ως μυστική εικόνα και πρόγευση της Αναστάσεως, που μεταμορφώνει την όλη Εκκλησία σε Δοξολογία και φανέρωση της ευλογητής Αγίας Τριάδος και την εγκεντρίζει στον Άρτο της Ζωής και της Αθανασίας, κατά τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο! Έτσι μεταμορφώνεται ο κόσμος σε ένα Αγιοπότηρο, έτοιμο να μετουσιωθεί από την αστραπή του Πνεύματος, όπως μας το καταθέτει ο Ολιβιέ Κλεμάν! Άλλωστε ζώντας το Ευχαριστιακό κλίμα, κατά τον αείμνηστο π. Βασίλειο Γοντικάκη, ζεις την εμπειρία του ψυχορραγούντος, και το σπαρτάρισμα του αρτιγέννητου… «Πεθαίνεις» και «γεννιέσαι» στη ζωή, ή καλύτερα κοινωνείς της θείας ζωής…Είσαι νεκρός και ζωντανός… Ανύπαρκτος και παντοδύναμος…Πέφτεις στο κενό, καταποντίζεσαι και πλημμυρίζεις ζωή, φτάνεις στην αίσθηση της αιωνίου παρουσίας Εκείνου που μετά από λίγες μέρες σαρκώνεται…(Εισοδικόν).
