Το υγρό στοιχείο στη Χώρα μας πάντοτε απετέλεσε συστατικό της ταυτότητας της Ρωμηοσύνης. Ποιητές, πεζογράφοι, ιστορικοί αναλυτές και μυθολογία λαμπρές καταγράφουν σελίδες για την πλώρη, για το γαλάζιο της θάλασσας, για τον κόσμο των υδάτων και κυρίως μυριάδες μυριάδων ιστορίες και μύθοι πλέκουν στεφάνι αμάραντο γι’ αυτούς που τη ζωή τους ζύμωσαν με την αρμύρα του πελάγου και του ωκεανού…
Στις 6 του μηνός Δεκεμβρίου η ναυτοσύνη τιμά τον Προστάτη της, Άγιο Νικόλαο Αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας τον Θαυματουργό, ο οποίος είναι για κάθε ναυτικό το απάνεμο λιμάνι, το απάγκιο και η καταφυγή του! Για τον Έλληνα, τον απανταχού της Γης Ρωμηό μεγάλη τούτη η ημέρα σε στεριά και σε θάλασσα. Τα παιδιά αυτής της Χώρας που διαθέτει ένα από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους στον κόσμο, αλλά και περηφανεύεται για το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα της, γιορτάζουν σήμερα και κατά χρέος οι πάντες απ’ άκρη σ’ άκρη αυτής της Πατρίδας κλίνουμε ευλαβικά σ’ αυτούς το γόνυ, για την προσφορά τους, για τις θυσίες τους και κυρίως για τη δόξα που προσπορίζουν στον Τόπο.
Επίκεντρο της τιμής στον Άγιο των Μυρέων στην Ιερά μας Μητρόπολη η χιλιοτραγουδισμένη Ιερισσός, η πόλη των καραβομαραγκών με την βαριά ιστορία της και τις θυσίες της για το Έθνος. Ιερός χώρος ο Πάνσεπτος ομώνυμος του Αγίου Ιερός Ναός που επί ημερών αειμνήστου Νικοδήμου Αναγνώστου, Μητροπολίτου Ιερισσού, ανυψώθη για να τιμήσει τον Άγιο Νικόλαο. Των Ιερών Ακολουθιών του Όρθρου και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος από τον Παν. Αρχιμ. π. Νικόδημο Κωτινούδη, τους Εφημερίους της Ιερισσού Αιδ. Πρωτ. π. Μακάριο Ζωνάρα και π. Ιωάννη Κοτσέα, τον και δραστήριο Εφημέριο της Πανηγυριζούσης Ενορίας, ο οποίος σημειοτέον ολοκληρώνει με τη Χάρη του Θεού την αγιογράφηση του Ιερού Ναού, με την αρωγή βεβαίως του Πληρώματος της Τοπικής Εκκλησίας.
Σύμπασα η Ιερισσός προσήλθε και προσκύνησε τον Προστάτη της μέσα σε ένα Ναό καταστόλιστο και φροντισμένο με μεράκι από τον Εφημέριό του, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ακάνθου. Επικεφαλής του Λαού η φιλόχριστη Γενική Πρόξενος της Ρουμανίας στην Θεσσαλονίκη κα Georgiana – Gabrierla Iacobuta, καλεσμένη από τον συντοπίτη της Προϊστάμενο του Ιερού Ναού π. Ιωάννη Κοτσέα, ο οποίος σπούδασε στην Ελλάδα Θεολογία και περιποιεί τιμή για την Ιερά μας Μητρόπολη η παρουσία του στην Ιερισσό, ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κ. Αστέριος Τζιτζιρίκας, η Δημοτική Σύμβουλος κα Τάνια Λούπου, ο Λιμενάρχης Ιερισσού κ. Ευθύμιος Πέτρου, συνοδευόμενος από εκλεκτούς συνεργάτες του, ο Διοικητής Λιμενικής Αστυνομίας Ιερισσού κ. Χρήστος Παναγιωτίδης, ο Διοικητής των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ιερισσού κ. Δημήτριος Αλεξανδρής, η Πρόεδρος της Ιερισσού κα Αφροδίτη Σουλτάνη κ.α.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος προς τον Λαό ανεφέρθη στο αρετοστόλιστο πρόσωπο του Αγίου Νικολάου, ένα από τους μεγάλους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας μας, ο οποίος έζησε στο τέλος του 3ου μέχρι τα μέσα περίπου του 4ου αιώνος μ.Χ. και μετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που συνεκλήθη στη Νίκαια της Κωνσταντινουπόλεως το 325 μ.Χ.. Από το περίφημο, λοιπόν, Απολυτίκιό του ελαυνόμενος, στάθηκε στην διατύπωση ”…εικόνα πραότητος…”, για το πρόσωπο του λαοφιλούς Αγίου μας, στο γεγονός δηλαδή ότι ο Άγιος Νικόλαος αποτελεί την επιτομή της πραότητος που η Εκκλησία επιθυμεί να στολίζει τον μέτοχο της ζωής του Χριστού, και αναγνωρίζει φυσικά ότι ο Καρπός αυτός του Αγίου Πνεύματος, κατά τον Παύλο (Γαλ. ε΄22), χαρακτηρίζει το πρόσωπο του ανθρώπου που γνωρίζει να υπακούει στον Νόμο, στη Δικαιοσύνη του Χριστού. Ο πράος άνθρωπος είναι το πρόσωπο εκείνο που χαρακτηρίζεται από ηπιότητα, ηρεμία, μειλιχιότητα και αυτοσυγκράτηση, είναι η Χάρη που δίνει ο Θεός στον Διάκονό του, να αυτοσυγκρατείται ακόμα και μπροστά από την άδικη καταδίωξή του από την μήνη των ανθρώπων. Αυτό το πρόσωπο είναι μια μεγάλη αποθήκη αγάπης, καλοσύνης, συγχωρητικότητας, είναι η δύναμη να μένει κανείς ήρεμος, χωρίς οργή κι όταν ακόμα αδικείται, όταν παραμερίζεται, είναι το προνόμιο να φέρνεις συμφιλίωση και καταλλαγή και ειρήνη μεταξύ των μερών που συγκρούονται, να δημιουργείς ένα κλίμα αρμονικής συνεργασίας και ομαλής κοινωνικής ζωής με την ευγένειά σου, να στήνεις γέφυρες. Οι πραείς, συνέχισε ο ομιλητής, είναι εκείνοι που μέσα στις ποικιλόμορφες πνευματικές τους εμπειρίες δεν ταράσσονται εσωτερικά και δεν υπάρχει τίποτα που να αλλοιώνει και να γκρεμίζει την εσωτερική τους ισορροπία, είναι οι απαθείς που στέκονται επάνω από τις τριβές της καθημερινότητας.
Τούτο ο Σεβασμιώτατος το στήριξε στην εξαγγελία – πρόσκληση του Κυρίου μας προς τους μαθητές Του όλων των εποχών, όπως αυτή διαφυλάσσεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.», δηλαδή, «Ελάτε προς Εμένα όλοι όσοι είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι από το βάρος της αμαρτίας, και εγώ θα σας αναπαύσω. Πάρτε πάνω σας τον ζυγό της υπακοής σε Εμένα, και στη διδασκαλία Μου, και μάθετε από Μένα τον Ίδιο, ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά το φρόνημα και την εσώψυχη διάθεσή Μου, και θα βρείτε ανάπαυση και ειρήνη στις ψυχές σας. Γιατί ο ζυγός της υπακοής σ’ Εμένα και τη διδασκαλία Μου είναι μαλακός και ωφέλιμος και γλυκύς σ’ αυτόν που τον σηκώνει · και το φορτίο των υποχρεώσεων και των καθηκόντων που θέτω Εγώ στους ώμους των ακόλουθών Μου είναι ελαφρό.» (Ματθ. ια΄ 28-30)!
Μ’ άλλα λόγια ο Κύριός μας διαλαλεί ότι η πραότητα είναι δωρεά δική Του προς όλους μας, είναι χάρις που προκύπτει από την υπακοή μας στον Νόμο και τη Δικαιοσύνη Του, είναι καρπός της ταπεινοφροσύνης, είναι η αίσθηση της αθλιότητας και η λύπη για την αμαρτωλότητά μας και κυρίως η συντριβή που γεννιέται από την αυτομεμψία. Ο πραΰς δεν εκνευρίζεται από τα εμπόδια, δεν ανταποδίδει ποτέ κακό στο κακό, αλλά τον ενδιαφέρει μονάχα η εσχατολογική προοπτική του πιστού ακολούθου του Κυρίου, δηλαδή έχει τη βεβαιότητα πως θα κληρονομήσει την γή, μα και τη Βασιλεία του Θεού από σήμερα!
Και πέρανε ο Σεβασμιώτατος τον λόγο του λέγοντας:« Η πραότητα συνοδεύεται από πνευματική γαλήνη και χαρά, ποτίζεται με την ανάπαυση και ανάταση της ψυχής προς τον Κύριο, προσελκύει το έλεος του Θεού πάνω μας και μας ζυμώνει με την ηπιότητα, την ηρεμία, την επιείκια και τη συγχωρητικότητα. Για την Ορθοδοξία η πραότητα γεννιέται την ώρα που ο Χριστιανός εισέρχεται στο θεραπευτήριο του Εξομολογητηρίου και αποδέχεται τα πνευματικά φάρμακα του Επιτραχηλίου του Πνευματικού του. Εκεί τα βρίσκεις και συμβιβάζεσαι με τον εαυτό σου και κυρίως εκεί μαθαίνεις να ανέχεσαι τον ”άλλο” και με υπομονή να αντέχεις να διώκεσαι και όταν δεν το αξίζεις!».
Έκπληξη ευχάριστη ήταν η έλευση και συμμετοχή στην Πανήγυρη αντιπροσωπείας μαθητών και μαθητριών όλων των βαθμίδων της Α΄ βάθμιας και Β΄βάθμιας Εκπαίδευσης της Πόλεως με τους Διδασκάλους, Καθηγητές και τις Σημαίες τους. Ο Άγιος να τους φωτίζει και να τους σκεπάζει με τη Χάρη Του!
Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας προεχείρισε σε Πνευματικό τον αγαπητό του π. Ιωάννη Κοτσέα και του έδωσε την εντολή να αναδέχεται τα μικρά και μεγάλα ολισθήματα του Λαού στο Πετραχήλι του, να τα μεταβιβάζει με αυτό σαν με κλίμακα στο Ουράνιο Θυσιαστήριο του Κυρίου μας και να ζητεί για τον Λαό του Θεού να γίνεται Αυτός έλεος και ίλεως! Άξιος!
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος με τη Συνοδεία του, προσκληθείς από τον Λιμενάρχη Ιερισσού κ. Ευθύμιο Πέτρου, επεσκέφθη κατά χρέος το Λιμεναρχείο της θαλασσόβρεχτης έδρας του και ευχήθη τα δέοντα στους εκεί υπηρετούντες την Πατρίδα, προσφέροντάς τους ως ενθύμιο της Ημέρας το Ημερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως του 2026, που είναι αφιερωμένο στην ιστορική Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αρδαμερίου.
