Τήν Κυριακή 17η Νεομβρίου τ. ἔ. ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Ναό Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Σταγείρων, γενετείρας τοῦ μεγάλου Ἀριστοτέλη, τοῦ Ἕλληνος φιλοσόφου πού ἐσφράγισε μέ τή σοφία του τόν κόσμο τοῦ πνεύματος καί διακόνησε ἄριστα τή θετική σκέψη, ὅπως βιώνεται σήμερα στά πλάτη καί μήκη τοῦ κόσμου.
Συγκινημένος ὁ Ἐπίσκοπός μας πού πρώτη του φορά ἐπισήμως ἐπεσκέφθη ἀπό τῆς ἐνθρονίσεώς του τόν εὐλογημένο αὐτό τόπο, ἔγινε δεκτός ἀπό τούς φιλόξενους κι ἀρχοντικούς κατοίκους του μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Ἀριστοτέλη κ. Χρῆστο Πάχτα καί τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιο Ἰππέκη. Ὁ Ἐφημέριος τῶν Σταγείρων Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοφάνης Παπαδάκης εἶχε καταλλήλως προετοιμάσει τό ποίμνιό του γιά τήν ἔλευση τοῦ Ἐπισκόπου μας, μαζί μέ τούς Ἐκκλησιαστικούς του Συμβούλους καί τούς Ἱεροψάλτες του κ. Ἀθανάσιο Χαλκιᾶ διδάσκαλο καί υἱό τοῦ ἐφημερίου Στανοῦ π. Νικολάου Χαλκιᾶ, συνταξιούχου Διδασκάλου καί τοῦ κ. Παντελῆ Ζωγράφου, μέλους τῆς Χορωδίας τῆς Ἀρναίας καί τῆς χορωδίας τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος παίρνοντας ὡς θέμα του ἀπό τό Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα τήν φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Εἰ γάρ ἅ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἑμαυτόν συνίστημι» (Γαλ. β΄, 18), ὡμίλησε γιά τόν πόθο ἀλλά καί τό χρέος ὅλων τῶν χριστιανῶν νά ἀποβοῦμε γκρεμιστές καί συνάμα οἰκοδόμοι στή ζωή μας. Γκρεμιστές τοῦ κόσμου τῆς ἁμαρτίας πού θρασύτατα πυργώνεται μέσα μας καί οἰκοδόμοι τῆς κατά Χριστόν ζωῆς πού μέ τό αἷμα Του ἔχτισε ὁ Κύριός μας.
Παρετήρησε ὅτι ὅσο εὔκολο εἶναι τό γκρέμισμα στήν καθημερινή ζωή ἑνός μάλιστα πεπαλαιωμένου οἰκήματος, τόσο δύσκολο ἀποβαίνει στήν πνευματική ζωή νά γκρεμίσης μέσα σου τά πλοκάμια τῆς πολύμορφης ἁμαρτίας πού ριζωμένη σέ συνήθειες καθημερινές καί ἀρνητικές καταβολές τοῦ ἑαυτοῦ μας ταλαιπωρεῖ καί ὑποδουλώνει τόν ἔσω ἄνθρωπο. Εἶναι ὅμως ἀναγκαῖο, εἶπε ὁ ὁμιλητής. Ἀναγκαῖο γιά νά καθαρίσης τόν χῶρο τῆς ψυχῆς, νά πετάξης τά ἐφθαρμένα «ὑλικά» καί νά ἀνοίξης θεμέλια γιά νά ὑψώσης τήν καινή ἐν Χριστῷ ζωή, μέ τά ὑλικά τά νέα πού σοῦ προσφέρει ἁπλόχερα ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ πού πήγασε ἀπό τόν Σταυρό καί τήν Άνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Εἶναι ἀνάγκη νά χτίσωμε τή Χριστοζωή μέσα μας, κατά μίμηση Ἐκείνου, εἶπε ὁ Δεσπότης, ν’ ἀκούσωμε τή φωνή τοῦ Παύλου: «ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν», γιά νά πάψωμε νά ζοῦμε μέ τίς Ἐρινύες τοῦ χθές, τοῦ παλαιοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ νόμου τῆς πτώσεως.
Ἐδῶ ἀκριβῶς, συνέχισε, δυστυχῶς παρατηρεῖται κάτι τό φοβερό γιά τίς χριστιανικές κοινωνίες. Τό μικρόβιο τοῦ «πνευματικοῦ ἀληθωρισμοῦ» προσβάλλει πολλούς ἀγωνιστές στόν στίβο τῆς πνευματικῆς μας ἀνακαινίσεως. Δηλαδή, δανειζόμαστε «παλαιά ὑλικά» ἀπ’ τό γκρεμισμένο καί σάπιο οἰκοδόμημα τῆς ζωῆς μας, στά ὁποῖα ἑδρεύει ὁ διάβολος καί τά ὄργανά του καί τά χρησιμοποιοῦμε στό «χτίσιμο» τοῦ νέου μας οἰκοδομήματος. Προσπαθοῦμε, εἶπε χαρακτηριστικά, στόν ἴδιο χῶρο νά συμπεριλάβωμε καί τόν διάβολο καί τόν Θεό! Καί δείχνομε πόσο «παραβάται», ἀνόητοι δηλαδή καί ἐπιπόλαιοι οἰκοδόμοι κατά τόν Παῦλο γινόμαστε, ἐργαζόμενοι ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ μας! Κοιτάζομε μέ τό ἕνα μάτι μας τόν Θεό καί Τόν παρακαλοῦμε νά ἔλθη ἀρωγός στή ζωή μας, ἐνῶ ταυτόχρονα μέ τό ἄλλο καλοῦμε τόν διάβολο καί τήν σαπίλα του νά «νοστιμήση» τήν πορεία μας!
«Τί καταφέρνομε;», διερωτήθη ὁ Σεβασμιώτατος. «Νά χτίζωμε τήν οἰκοδομή μας ἀσθενικά καί ἀνώριμα, εὐάλωτη στόν πρῶτο κοινωνικό ἤ προσωπικό «σεισμό» πού θά ᾽ρθη στή ρότα μας. Καιρός, λοιπόν, κατέληξε, νά μήν ἀγκαλιάζωμε πάλι ὅσα μέ κόπους πνευματικούς κατορθώσαμε νά πετάξωμε στά σκουπίδια καί στά ἄχρηστα. Καιρός ἐνδεδυμένοι τόν Χριστό νά ζήσωμε τόν νέο ἄνθρωπο πού βγῆκε μ’ ἀναστάσιμες προδιαγραφές στολισμένος ἀπ’ τή νυφική παστάδα τοῦ ζωηφόρου Του μνήματος».
Στό τέλος τῆς λαμπρᾶς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως ὁ Σεβασμιώτατος ἐχειροθέτησε πνευματικό τόν π. Θεοφάνη, κληρικό γεμᾶτο καλωσύνη καί συγχωρητικότητα πρός ὅλους, ἀναθέτοντάς του νά ἀσκῆ καί τό Ἱερό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως-Μετανοίας, τῆς ἔμπρακτης φιλανθρωπίας τοῦ Οὐρανοῦ πρός τόν ἁμαρτωλό καί πληγωμένο ἄνθρωπο. Εὐχαριστώντας ὁ π. Θεοφάνης, συγκινημένος, διαβεβαίωσε τόν Ἐπίσκοπό μας πώς θά πράξη τά δέοντα ὥστε νά μήν ἀπογοητεύση Θεόν καί ἀνθρώπους, ἐργαζόμενος ὡς καλός ποιμήν ὑπό τήν εὐλογίαν τοῦ Μητροπολίτου του.
Τέλος ὁ κ. Γ. Ἰππέκης ἐκ μέρους τῆς τοπικῆς Κοινότητος προσέφερε παραδοσιακά προϊόντα στόν Δεσπότη μας ὡς καλωσόρισμα στόν τόπο τοῦ μεγάλου Ἀριστοτέλη.
[widgetkit id=43]