Την Κυριακή, 7η Δεκεμβρίου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ επεσκέφθη την Ενορία Αγίου Νικολάου Κρήμνης, επειδή την ημέρα της Πανηγύρεως του Αγίου Νικολάου εόρταζε η Ενορία Αγίου Νικολάου Ιερισσού και ως εκ τούτου αδυνατούσε να μετέχει της χαράς των πνευματικών του παιδιών της Κρήμνης και προέστη του Όρθρου και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, πλαισιούμενος από τους Παν. Αρχιμ. π. Νήφωνα Καζάνα και π. Νικόδημο Κωτινούδη, ως και τον Εφημέριο της Ενορίας Αιδ. Οικ. π. Αστέριο Κοντό.
Τον υπεδέχθησαν οι κάτοικοι της Κωμοπόλεως καθώς και ο Τοπικός Πρόεδρος κ. Παύλος Παυλούδης, μαζί με τους Toπικούς Συμβούλους κ.κ. Νικόλαο Τσομπανούδη και Αστέριο Κοντογιώργη.
Να σημειωθεί ότι η Ενορία αυτή, με ευλογία του Επισκόπου μας, εκκίνησε τον μεγάλο αγώνα της Αγιογραφήσεως του Ιερού Ναού και ολοκληρώνεται συν Θεώ με την βοήθεια του φιλόχριστου Λαού της Κωμοπόλεως, ο οποίος, εν μέση κρίσει από το υστέρημά του, προσφέρει τον όβολό του για να ιστορηθεί και να αποκατασταθεί ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου που κοσμεί την καρδιά της Ενορίας. Όντως τους αξίζουν έπαινοι και πολλά συγχαρητήρια!
Στην προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος, αφού εξέφρασε τη χαρά του για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας με μετόχους τους φιλοχρίστους Ενορίτες της Κρήμνης, ερμήνευσε κατ’ αρχήν στα αγαπητά του παιδιά την αιτιολογία που οδήγησε τον Κύριο και Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό να ενανθρωπήσει για να διακονήσει και να πλουτίσει τον άνθρωπο, πτωχεύοντας επ’ ολίγο ο ίδιος τη Δόξα Του. Υπεγράμμισε ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να ενδύσει τον άνθρωπο με τη Θεϊκή Δόξα και το Μεγαλείο, ώστε να τον συνάξει πάλι στην φωλεά του Πατέρα του και να τον καταστήσει από απόκληρο μέτοχο της Αγιοτριαδικής Ζωής.
Το δεύτερο σημείο το οποίο ανέλυσε ο Επίσκοπος στο Εκκλησίασμα ανεφέρετο στην προετοιμασία του κάθε Χριστιανού μπροστά από το κοσμοσωτήριο γεγονός της Θεοενσαρκώσεως. Υπενθύμισε τη Νηστεία των ημερών αυτών που θέτει η Εκκλησία μας, την απαιτούμενη πνευματικώτερη ζωή από τις άλλες στιγμές του Λειτουργικού Χρόνου, την άσκηση της φιλανθρωπίας στους αναγκεμένους αδελφούς μας ως αδελφούς Χριστού, την ανάγκη της Εξομολογήσεως στο Επιτραχήλιο του Πνευματικού, για την ανάπλαση και τον καθαρμό των εσώψυχων διαμερισμάτων του ανθρώπου και τέλος την ειλικρινή ταπείνωση μπροστά από το παράδοξο και υπέρλογο θαύμα της Γεννήσεως του Πλάστου του κόσμου από Γυναίκα Παρθένο και Αγνή, για να ζήσει ο κόσμος.
