Η Κωμόπολις των Περιστερών Θεσσαλονίκης της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου πανηγύρισε με κάθε μεγαλοπρέπεια τον προστάτη της Όσιο Ευθύμιο τον Νέο, μεγάλο ασκητικό ανάστημα του 9ου αιώνος μ.Χ.
Στον προ ολίγου χρόνου ανακαινισμένο και εγκαινιασμένο, παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β’, πεντάτρουλλο Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα Περιστεράς, κτίσματος του 871 μ.Χ., και με μέγα θησαυρό να τον πλουτίζει τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Ευθυμίου του Νέου μέσα στην αργυρή τους λάρνακα, προσήλθε ομοθυμαδόν ο φιλάγιος λαός της Περιστεράς και των περιχώρων για να τιμήσει τον προστάτη του που ανέδειξε ουσιαστικά τον τόπο τους στις πλαγιές του Χορτιάτη, δίπλα στη μεγαλώνυμo πόλη της Θεσσαλονίκης.
Της Ακολουθίας του Εσπερινού που τελέστηκε τη Δευτέρα 14η Οκτωβρίου 2024 το απόγευμα, προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος υπό πλειάδος Κληρικών τόσο της Μητροπόλεως, όσο και ετέρων ομόρων Μητροπόλεων.
Του ευλογημένου Λαού προεξήρχαν ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Παπαδόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Θέρμης κ.Βασίλειος Μουστάκας, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Θωμάς Γέρμανος, η Δημοτική Σύμβουλος κα Ευαγγελία Κούτρη, ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Ντισλής, ο μέγας δωρητής του Ναού κ. Ιωάννης Μπούρμπουλας κ. ά.
Καταστόλιστος ο Ναός, άρτια εξοπλισμένος, με θαυμάσιες φορητές Ιερές Εικόνες, έργα του αγιογράφου κ. Θεοδώρου Βογδάνου και φροντισμένος ιδιαίτερα από τον εξαίρετο Εφημέριο Παν. Αρχιμ. π. Αθανάσιο Σφουγγάρο, μοσχοβολούσε χάρη Θεού έχοντας κάτω από τους τρούλλους του σαν πολύτιμη κληρονομιά τα τιμιώτερα λίθων πολυτελών Ιερά Λείψανα του Οσίου, που προσέτρεξαν να προσκυνήσουν οι πιστοί.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη διεξοδικά στην αγία βιοτή του Οσίου Ευθυμίου που γεννήθηκε το 823 ή το 824 μ.Χ. στην μικρασιατική Οψώ της Γαλατίας, στα μέρη της Άγκυρας. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικήτας, ήταν έγγαμος με σύζυγό του την Ευφροσύνη, με την οποία απέκτησαν και τέκνα. Εγκατέλειψε όμως τα εγκόσμια και το 841 μ.Χ. μόνασε αρχικά στον Βιθυνικό Όλυμπο, ενώ το 843 μ.Χ. κείρεται Μοναχός και λαμβάνει το όνομα Ευθύμιος.
Το 859 μ.Χ. κείρεται μεγαλόσχημος Μοναχός και αναχωρεί για τον Άθωνα. Οι πειρατικές επιδρομές των Αράβων της Κρήτης εμποδίζουν την άσκησή του στον γεραρό Άθωνα και καταφεύγει αρχικά στη νήσο των Νέων, δηλαδή τον Άγιο Ευστράτιο.
Και πάλι το 867 μ.Χ. αναγκάζεται να καταφύγει στα Βραστά της Χαλκιδικής, όπου ιδρύει Λαύρα και ζει ένα χρονικό διάστημα κοντά στη Θεσσαλονίκη ως στηλίτης. Πλήθος πιστών συρρέουν στην περιοχή για να τον γνωρίσουν και να λάβουν την ευχή του μεγάλου ασκητού που κατά διαστήματα έφευγε από το Ησυχαστήριό του στον χείμαρρό των Βραστών και επέστρεφε στον αγαπημένο του Άθωνα.
Το 870 μ.Χ. λαμβάνει εντολή από τον Κύριο για την ανέγερση της Μονής Αγίου Ανδρέου στην Περιστερά, στον ίδιο χώρο όπου ευρισκόταν παλαιός ξεχασμένος Ιερός Ναός επ’ ονόματι του Πρωτοκλήτου που είχε μετατραπεί, δυστυχώς, σε μάνδρα προβάτων.
Με τη βοήθεια 2-3 εργατών μόνος ο Άγιος ανεγείρει τον σημερινό πεντάτρουλλο Ιερό Ναό και το 871 μ.Χ. αρχές Σεπτεμβρίου τον εγκαινιάζει με προεστώτα τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Μεθόδιο, όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος και μαθητής του Άγιος Βασίλειος ο εξ Αθηνών.
Παράλληλα ο Όσιος ανεγείρει γυναικεία Μονή και αναχωρεί από την Περιστερά το 884 μ.Χ., αφού τοποθετεί στην ανδρώα Ιερά Μονή Ηγούμενο τον εγγονό του Μεθόδιο και Ηγούμενη στο γυναικείο Μοναστήρι την εγγονή του Ευθυμία. Για μεγαλύτερη άσκηση και ησυχία αναγκάζεται ο Άγιος να βρει καταφύγιο στην έρημη νήσο Ιερά, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, όπου στις 15 Οκτωβρίου του 898 μ.Χ., ύστερα από σύντομη ασθένεια, κοιμάται και ανέρχεται στον Κύριο και Θεό του σε ηλικία 74 ετών. Το σκήνωμά του μεταφέρεται από δύο μαθητές του, Μοναχούς της Μονής του Αγίου Ανδρέα, στη Θεσσαλονίκη και τελικώς θάβεται στις 13 Ιανουαρίου του 899 μ.Χ. στο Καθολικό της Μονής του. Την πορεία αυτή του Αγίου μαρτυρεί Παρεκκλήσι που προεξέρχει στην νοτιοανατολική γωνία του Ναού του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης, αφιερωμένο στη μνήμη του και δεικνυόμενο μέχρι και σήμερα.
Περαίνοντας ο Σεβασμιώτατος την ομιλία του παρατήρησε ότι η Ορθοδοξία δεν έχει τους Αγίους για να τους ζωγραφίζει, να τους ιστορεί δηλαδή σε Εικόνες, Τέμπλα και στους τοίχους των Ιερών Ναών. Η Εκκλησία οφείλει να είναι μήτρα αγιότητος, να γεννά Αγίους και να πονά και να οδύρεται όταν από τα σπλάγχνα Της δεν τίκτονται Όσιοι, Μάρτυρες, δηλαδή Άγιοι!
Μετά το πέρας του Εσπερινού επραγμτοποιήθη λαμπρά Λιτανεία ανά τις οδούς της Περιστεράς, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής της ΕΛ. ΑΣ. που φρόντισε να παραστεί καλώντας την ο φιλάγιος Πρόεδρος της Κωμοπόλεως κ. Δημήτριος Ντισλής.