Εκ της ιστοσελίδος ΡΟΜΦΑΙΑ
Την Κυριακή Β’ Νηστειών, 16η Μαρτίου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ακολουθούμενος από τον Διάκονό του π. Νικόλαο Τσεπίση, επεσκέφθη την Ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Αρδαμερίου, καθ’ ότι συμπληρώθηκαν σαράντα ημέρες από την προς Κύριο εκδημία του αειμνήστου π. Γαβριήλ Κυραλάκη, διατελέσαντος επί εικοσαετίαν Εφημερίου του Ιερού αυτού Ναού.
Τον Σεβασμιώτατο υπεδέχθησαν ο Παν. Αρχιμ. π. Θεόκλητος Παρδάλης, Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Γαλατίστης και πνευματικό ανάστημά του, ο οποίος εξυπηρέτησε την Ενορία κατά την σημερινή Κυριακή, η Δήμαρχος Λαγκαδά κα Νίκη Ανδρεάδου, ο Αντιδήμαρχος κ. Γεώργιος Τζανής, ο τ. Βουλευτής κ. Γεώργιος Λαζαρίδης, ο Πρόεδρος του Αρδαμερίου κ. Δημήτριος Δαδάλας, ο τ. Πρόεδρος κ. Δημήτριος Δαδάλας, η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου κα Ελένη Τσιρωνά κ.ά.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος προς τον Λαό του Θεού, επί τη βάσει του Ευαγγελικού Αναγνώσματος του Παραλυτικού της Καπερναούμ (Μαρκ. β΄ 1-12) και καθ’ ότι διανύουμε την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αναφέρθηκε στο γεγονός της ανθρώπινης αμαρτίας, που ως επιλογή και βίωμα ταλανίζει ανέκαθεν, αλλά και σήμερα δυστυχώς τον άνθρωπο.
Στην ορθόδοξη πνευματικότητα, παρετήρησε ο ομιλητής, η αμαρτία βιώνεται ως ένα τραγικό γεγονός, στο οποίο μετέχει ολόκληρος ο άνθρωπος. Πρόκειται για τον φοβερώτερο οντολογικό σεισμό, συγκλονισμό και πτώση του ανθρώπου κάτω από το είναι του, από τη Θεία Ζωή και Δόξα, από τον δρόμο και την κλίση προς την τελειότητα. Είναι η κακή αλλοίωση της ανθρώπινης φύσεως, ο τραυματισμός, η εξασθένηση και η μόλυνση του αρχικού είναι, η είσοδος του “παρά φύσιν” στην ανθρώπινη ζωή, και η έκπτωση από την “κατά φύσιν” ύπαρξη στην “παρά φύσιν” ατομικότητα.
Η αμαρτία, συνέχισε ο Επίσκοπός, είναι άρνηση από μέρους του ανθρώπου της φυσικής του ροπής, άρνηση στην κλήση του Θεού για προσωπική κοινωνία και ένωση μαζί Του. Πρόκειται για αστοχία, αποτυχία του ανθρώπου να ολοκληρωθεί και να τελειωθεί στη σχέση κοινωνίας του με τον Θεό· αστοχία, δηλαδή αποτυχία του ανθρώπου στον προορισμό του, ξεστράτισμα από τον δρόμο για τη Θέωση.
Είναι η εσφαλμένη και αλόγιστη κίνηση του ανθρώπου, η πλάνη, το άλογο και παράλογο, η κακή και διεφθαρμένη προαίρεση και επιθυμία. Η αμαρτία τελικά είναι η κακή χρήση, η κατάχρηση και παράχρηση της ελευθερίας και όλων των δυνατοτήτων που χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο, η παράχρηση της ίδιας της ζωής και του κόσμου!
Παράχρηση είναι η αμαρτία που συνίσταται στην εγωιστική προσπάθεια του ανθρώπου να ιδρύει παρά τον Θεό ή χωρίς τον Θεό μια αυτόνομη πραγματικότητα ή αυτοκρατορία, που τελικά οδηγεί την ύπαρξη στην τραγικότητα της διασπάσεως και του χωρισμού από την πηγή της ζωής, δηλαδή τον Θεό. Είναι μια πράξη χωρίς τον Θεό, ή εναντίον του Θεού, μια άρνηση του Θεού.
Είναι αλλοτρίωση από τον Θεό, αυτοαπόρριψη του ανθρώπου έξω από τον κόσμο του Θεού, μια παράλογη και άχρηστη περιπέτεια που αποβαίνει “οδός προς θάνατον”.
Τελικά, η αμαρτία καταντάει αυτοτιμωρία, αυτοκαταδίκη, αυτοεγκλεισμός του ανθρώπου στη μοναξιά και το αδιέξοδό του, αυτοπαράδοσή του στον θάνατο, είναι η ίδια η κόλαση μέσα μας, γέννημα της εκλογής του ΟΧΙ του διαβόλου, αντί του ΝΑΙ του Θεού, κατά τον π. Παύλο Ευδοκίμωφ.
Και κατέληξε ο Μητροπολίτης: «Σαν μικρόβιο μας έπληξε και αρρώστησε τη φύση μας η αμαρτία μέχρις εσχάτων. Για τούτο και βιώνεται σαν ασθένεια της ανθρωπίνης φύσεως που αποσχίστηκε από την πραγματικότητα του Θεού, για να κραυγάσει ο χρυσόγλωσσος της Εκκλησίας Ιωάννης: “Τα περισσότερα νοσήματα οφείλονται στα αμαρτήματα και γλιστρήματα της ψυχής”!».
Μιλώντας προ της Απολύσεως ο Επίσκοπος για τον κεκοιμημένο Κληρικό του π. Γαβριήλ, παρατήρησε ότι τρία χαρακτηριστικά ήταν εκείνα που απάρτιζαν την υπαρξιακή του ταυτότητα: η απλότητα, η παιδική δομή της ψυχής του και η χωρίς όρια πίστη του στον Θεό, μάλλον δε πιστότητα στην Εκκλησία.
Τούτο φάνηκε άλλωστε σήμερα από την πάνδημη συμμετοχή όλων των κατοίκων του Αρδαμερίου, ακόμη δε και εκείνων που διαμένουν στην Θεσσαλονίκη, που προσήλθαν για να τιμήσουν τον παπά τους, τον απλό, έως και απλοϊκό Εφημέριό τους που όμως ποτέ του δεν τους διέψευσε και ποτέ δεν υπεκρίθη! Ας είναι ελαφρό το χώμα της Κρητικής γης, της γενέτειράς του που τον σκεπάζει!
Αιωνία του η μνήμη …
