Μετά από τρία χρόνια θεοφιλή διακονία στο Γεώργιο του Κυρίου, ο 
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, χειροτόνησε τον Πρωτοδιάκονό του π. Γεώργιο Κυριάκου εις Πρεσβύτερον, την Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση, που η Εκκλησία μας τιμά επιπλέον και εορτάζει τη μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου.
Η Χειροτονία ετελέσθη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Στεφάνου Αρναίας, παρόντων Κληρικών και της τοπικής Μητροπόλεως και εξ άλλων Ιερών Μητροπόλεων.
Και δη των Παν. Αρχ. π. Ιγνατίου Ριγανά, Γεν. Αρχ. Επιτρόπου, π. Χρυσοστόμου Καλαθά εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου και καταγομένου εξ Αργολίδος, π. Θεοδοσίου Εμμανουήλ, μέχρι σήμερα Εφημερίου Ουρανουπόλεως, π. Νεκταρίου Κωνσταντινίδου, π. Λεοντίου Καρίκα εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και π. Εφραίμ Τσόλη, των Πρεσβυτέρων π. Κωνσταντίνου Σέρρου και π. Ευαγγέλου Πολυχρονοπούλου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, π. Δημητρίου Κατσιρμά, του και πνευματικού πατρός του χειροτονηθέντος και π. Γεωργίου Τρικκαλιώτου και των Διακόνων π. Βαρθολομαίου Τασιούλη εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κιλκισίου και π. Κωνσταντίνου Ισαακίδη. Συμπροσηύχετο στο Ιερό Βήμα και ο Παν. Αρχ. π. Παϊσιος Σουλτανικάς, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού.
Ο Λαός της Αρναίας προσήλθε και ετίμησε τον αγαπητό του Διάκονο και νυν Πρεσβύτερο Γεώργιο Κυριάκου, αλλά και Λαός εξ άλλων Ιερών Μητροπόλεων προσέτρεξε κεκλημένος επί τη χειροτονία. Παρόντες και οι Άρχοντες του τόπου, ο Αντιδήμαρχος Αριστοτέλη κ. Αργύριος Τσακνής, ο Αντιδήμαρχος Πολυγύρου κ. Δημήτριος Κοντογιώργης, ο Πρόεδρος της Δημ. Κοινότητας Αρναίας κ. Γεώργιος Διαμαντούδης, ο τ. Πρόεδρος Αρναίας κ. Αθανάσιος Τσιάλας και η Δημ. Σύμβουλος κα Κασσάνδρα Κατσαρού – Λάμπρου.
Στην προσλαλιά του ο υπό χειροτονίαν Διάκονος συνεδύασε τη θεολογία της του Χριστού Γέννας με τη θεολογία των Πατέρων περί του Υψίστου Μυστηρίου της Ιερωσύνης, τονίζοντας ότι τα μεν Χριστούγεννα είναι η προσφορά της Υψίστης Χάριτος και Δωρεάς του Ουρανού προς το ανθρώπινο γένος, ενώ η Ιερωσύνη είναι η Υψίστη Δωρεά της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, ώστε διά της οδού της Ευχαριστιακής και απάντων των Ιερών Μυστηρίων, να οδηγηθεί ο άνθρωπος και πάλι στη αγκάλη του Πατέρα και Θεού, απ’ όπου υπαιτιότητι του “εγλίστρησε”, δηλαδή, εξήλθε.
Ευχαρίστησε δε τον Σεβ. Μητροπολίτη του κ. Θεόκλητο για την πατρική του προστασία προς το πρόσωπό του μέχρι σήμερα, τον Αιδ. πνευματικό του π. Ηλία Αλευρά εξ Αργολίδος, απ’ όπου και κατάγεται, τον σημερινό του πνευματικό του π. Δημήτριο Κατσιρμά και άπαντα τον Ιερό Κλήρο της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, ως και τους παρισταμένους.
Στην αντιφώνησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, ομιλώντας με πατρικά λόγια στο πνευματικό του παιδί και Πρωτοδιάκονο του, τον καλωσόρισε στο δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης με τα Λόγια του Αποστόλου των Εθνών Παύλου από την προς Γαλάτας του Επιστολή που αναγνώσθηκε σήμερα στους Ιερούς Ναούς: «Γνωρίζω δε υμίν, αδελφοί, το ευαγγέλιον το ευαγγελισθέν υπ’ εμού ότι ουκ έστι κατά άνθρωπον· ουδέ γαρ εγώ παρά ανθρώπου παρέλαβον αυτό ούτε εδιδάχθην, αλλά δι’ αποκαλύψεως Ιησού Χριστού», δηλαδή, «Σας γνωστοποιώ, αδελφοί μου, ότι το Ευαγγέλιο που κηρύχθηκε από μένα σε εσάς, δεν είναι επινόημα ανθρώπου. Γιατί, όχι μόνο οι άλλοι Απόστολοι, αλλά και εγώ δεν παρέλαβα αυτό το Ευαγγέλιο από κάποιον άνθρωπο, ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα απευθείας δι’ αποκαλύψεως του Θεού, ο οποίος και μου εφανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Ιησού Χριστό» (Γαλ. Α’ 11 – 12). Και επιπλέον του υπενθύμισε την ομολογία του Παύλου ότι: «Όταν ευαρεστήθηκε ο Θεός και τον ξεχώρισε και τον επέλεξε, από τον καιρό που ήταν ακόμα στη κοιλία της μητέρας του, και τον εκάλεσε με τη χάρη του για να του αποκαλύψει στο βάθος της ψυχής του τον Ιησού, τον οποίο και εκήρυξε ανά τα έθνη, δεν συνεβουλεύθη κάποιον άνθρωπο, ούτε και τους Αποστόλους» (Γαλ. Α’ 15 – 17), αλλά ο Κύριος του απεκάλυψε τον Εαυτό Του και Ευαγγέλιό Του.
Τούτο σημαίνει π. Γεώργιε, συνέχισε ο Μητροπολίτης, ότι χειρίζεσαι περιουσία του Ουρανού στην Εκκλησία του Κυρίου μας και κηρύττεις το Ευαγγέλιο που η αγάπη και η χάρις του Θεού αποκάλυψε πολυτρόπως στην Εκκλησία Του. Έτσι και εσύ, ζήτησέ Του να σου αποκαλύψει τις βουλές Του και το Ευαγγέλιό Του, για να το μοιράσεις ως αντίδωρο στον Λαό Του που από σένα περιμένει να του φανερώσεις τον Κύριο.
Τέλος, ο Επίσκοπος μπαίνοντας στο νόημα των Χριστουγέννων, είπε ότι αυτές τις μέρες γιορτάζοντας του Χριστού Γέννα μαθαίνουμε ότι Εκείνος δεν ήλθε κοντά μας για να μας “διδάξει” απλώς τη ζωή ή απλώς να “διορθώσει” τη ζωή σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά για να γίνει ο Ίδιος η ζωή μας, ζωή αληθινά ανθρώπινη, αλλά με προσωπική ένωση και κοινωνία με τον Θεό και ως εκ τούτου θεία, δηλαδή, θεανθρώπινη. Ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός άλλωστε, κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα “φανέρωσε πρώτος και μόνος τον αληθινό και τέλειο άνθρωπο” γεννώντας τη ζωή, που είναι ο Θεός, δηλαδή, ο Χριστός μας. “Πάτερ Γεώργιε, ο Κύριος ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος δεν αποκάλυψε μόνο το “ήθος” του Θεού στους ανθρώπους, αλλά και τήρησε απέναντι στον Θεό το ήθος του τελείου ανθρώπου, ανοίγοντας και συνάμα υποδεικνύοντας εμπράκτως τον δρόμο και τον τρόπο για την από μέρους μας πραγμάτωση και βίωση του ήθους αυτού. Γι’ αυτό και συ καλείσαι να καλλιεργήσεις στη ζωή σου το θεοπρεπές εν Χριστώ ήθος και συνάμα να καλέσεις τους ανθρώπους που σου εμπιστεύεται ο Κύριος να αποβούν καινούργια εν Χριστώ πρόσωπα. Άξιος!”
Ακολουθεί η ομιλία του νεοχειροτονηθέντος Πρεσβυτέρου
Σεβασμιώτατε, σεβαστοὶ πατέρες, ἀδελφοί,
Στὴν προσπάθειά μου νὰ περιγράψῳ μὲ λόγια τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Σάρκωσης τοῦ Λόγου, ἀναγνωρίζω τὴν ἀνεπάρκειά μου νὰ ἐκφράσῳ βάσει τῶν δυνάμεών μου μία τέτοια ἀποκάλυψη.
Διότι, ὅταν ὁμιλοῦμε γιὰ τὴ Σάρκωση τοῦ Λόγου δὲν ἐννοῦμε κάποια οὐράνια συνθήκη ἢ κάποια οὐράνια συγγνώμη ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ συμβῇ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Θεοῦ.
Ἀντιθέτως, τὸ ὅτι ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος σημαίνει αὐτὸ τὸ ὁποίο πολὺ παραστατικὰ λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, τὸ “ἁγιᾶσαι τῷ ἀνθρωπίνῳ τὸν ἄνθρωπον”.
Προσλαβάνει τὴν ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπὸ Ἐκείνον ἀνθρώπινη φύση, τὴν ἱεροποιεῖ, τὴν καθιστᾶ ἀναπόσπαστο μέρος τοῦ προσώπου Του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἱερωσύνη Του μόνο ἔτσι μπορεῖ νὰ κατανοηθῇ, ὡς ἕνωση θείας καὶ ἀνθρώπινης φύσης στὸ ἕνα καὶ μοναδικὸ πρόσωπου τοῦ Λόγου.
Σὲ ἀνθρωπολογικὸ ἐπίπεδο, ἡ ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ προσφέρεται, δωρίζεται ὡς δυνατότητα μιᾶς συζήτησης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, ἐνίοτε ἐπικίνδυνης λόγῳ τῆς ἀπειλῆς τοῦ μηδενός, ταυτόχρονα ὅμως δημιουργικῆς διότι ὁ ἄνθρωπος λαμβάνεται σοβαρὰ ὑπόψιν καὶ ἀπὸ δοῦλος καθίσταται υἱὸς κατὰ χάριν. Ξαναγίνεται δῶρο.
Τὸ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀξία σηματοδοτεῖ ὅτι τὸ εἶναι του, εἶναι “δεδανεισμένον”, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ἄρα δὲν ἀνῆκει στὸν ἑαυτό του εἰ μη μόνον στὸν δημιουργικὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ἀπὸ ἐδῶ ἀβίαστα προκύπτουν τὰ λειτουργήματα τῆς Ἐκκλησίας ὡς περιλήψεις τοῦ Ὅλου Χριστοῦ. Ἡ ἱερωσύνη δὲν ἐκλαμβάνεται ὡς δομικὴ πυραμιδοειδής ἱεραρχία σύμφωνα μὲ τὸ πρότυπο τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας.
Κυρίως προτάσσεται ὡς ἀνεστραμμένη πυραμίδα μὲ τὴν κορυφὴ πρὸς τὰ κάτω, ἔχοντας ὡς βάση τὸν πρῶτο κενοῦντα, τὸ πρῶτο πού κενοῦται, τὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.
Τὰ λειτουργήματα, κατὰ τὸν Θεοφόρο Ἰγνάτιο, ὀφείλουν νὰ βρίσκονται ” ἐν γνώμῃ Ἰησοῦ Χριστοῦ”, καθ’ ὅτι τὸ κάθε ἕνα ἔχει μία συγκεκριμένη λειτουργία μέσα στὸ αὐτὸ εὐχαριστιακὸ σῶμα. Συνεπῶς, ἡ ἱερωσύνη παρέχεται δωρεὰν ὡς χαρισματικὰ θεσμικὸ γεγονός.
Συνεχίζοντας μὲ τὸν Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή γιὰ τὸ πῶς κατανέμει τὰ χαρίσματα στὴν Ἐκκλησία, ἀκολουθεῖ τὴν πρὸ αὐτοῦ παράδοση τῶν Καππαδοκῶν. Καὶ συγκεκριμένα, ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ είκόνα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι κατ’ εἰκόνα Θεοῦ.
Δύο συνομιλητὲς προκύπτουν λοιπόν. Ἀπὸ τὴ μία ὁ Θεὸς καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ τεχνικὴ εἰκόνα Του ποὺ εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Ἐὰν τὸ χάρισμα τῆς λειτουργίας μέσα στὸ σῶμα ἰδωθῇ ὑπὸ τὸ πρῖσμα τοῦ διαλόγου Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, τότε ἀρχίζει μία ἔμπονη συζήτηση μεταξὺ δύο διαφορετικῶν ὄντων κατὰ τὴν ὁποία, ὁ μὲν Θεὸς προτείνει, συστήνει σχέση μὲ τὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν πιθανὴ θετικὴ ἀπάντησή του.
Διενεργεῖται ὁ διάλογος ὡς ἐλεύθερη ἔξοδος τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἐλεύθερη ἔξοδο τοῦ ἀνθρώπου στὸν Θεό. Συνεπῶς, ἡ ἱερωσύνη, ἡ ἐνεργή της δράση πρὸς τὰ ἔξω νοεῖται ὡς ἁμοιβαία ἀνταλλαγὴ δώρων, ” τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρομεν”.
Εἶναι πολὺ παρήγορο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ θεολογία μας εἶναι τόσο φιλάνθρωπη, φιλότιμη καὶ εὐαίσθητη στὰ θέματα τῆς ἀνθρωπολογίας καὶ ἀκόμη πιὸ παρήγορο εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλο καὶ περισσότερα μέλη τῆς Έκκλησίας εὐαισθητοποιοῦνται καὶ ἀναστοχάζονται μὲ βάση τὶς πηγές της.
Σήμερα, Σεβασμιώτατε, ἐντὸς τῆς Θείας Λειτουργίας γίνεται ἡ εἰς πρεσβύτερον χειροτονία μου καὶ δοξάζω καὶ εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ γιὰ αὐτὴν τὴν εὐλογία.
Ἐκφράζω τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εὐχαριστία μου πρὸς τὸ πρόσωπό σας γιὰ τὴν ποιμαντικὴ φροντίδα καὶ τὸ ἀμέριστο ἐνδιαφέρον σας πρὸς τὸ πρόσωπό μου καὶ πρὸς τὴν οἰκογένειά μου. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ μὲ λάβατε σοβαρὰ ὑπόψιν καὶ μὲ συμπεριλάβατε στὴ δύναμη τοῦ Κλήρου τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Ἱερισοοῦ.
Ἀκόλουθα, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσῳ τοὺς ἁγίους πατέρες μὲ προεξάρχοντες τὸν ἅγιο Πρωτοσύγκελλο καὶ τὸν ἅγιο Γενικὸ Ἀρχιερατικὸ Ἐπίτροπο, γιὰ τὸν κόπο τους νὰ ἔρθουν καὶ νὰ συμμετάσχουν στὴ χαρὰ τῆς χειροτονίας μου.
Τὸν πνευματικό μου πατέρα καὶ καθοδηγητὴ, αἰδεσιμολογιώτατο Δημήτριο Κατσιρμᾶ, ἐφημέριο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μαραθούσης. Τὴν οἰκογένειά μου, τὴν ἀγαπημένη μου σύζυγο, συνοδοιπόρο καὶ συμπαραστάτη στὴ ζωή μου, ἡ ὁποία ἀνατρέφει τὸ παιδί μας ” ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου”.
Τοὺς κατὰ σάρκα γονεῖς μου, τὶς ἀδελφές μου, ὡς καὶ τοὺς συγγενεῖς, οἱ ὁποίοι συνέβαλαν ἀποφασιστικὰ στὴν κατὰ Θεὸν προκοπή μου. Σὲ ὅλους τοὺς φίλους, τοὺς ἐγγὺς καὶ ἀπὸ μακράν οἱ ὁποῖοι συγκενρώθηκαν γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴν χειροτονία, ἀντίδωρο εὐχαριστίας προσφέρω.
Σεβασμιώτατε, παρακαλῶ πολὺ εὔχεσθε νὰ καταστῷ ἱερεὺς τῆς ἑνότητος τῶν πολλῶν στὸν Ἕνα Κύριο, οὕτως ὥστε οἱ πολλοὶ νὰ γίνουν ἕνα σῶμα, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν Παύλου.
Η Ομιλία του υπό χειροτονίαν Διακόνου και η αντιφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Θεοκλήτου
{youtube}0yJJDn1fnDw{/youtube}
{flickrset}72157699239989940|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}