Ἡ περίφημος Κωμόπολις τῆς Μ. Παναγίας Χαλκιδικῆς
περηφανεύεται γιά τόν περικαλλῆ Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου πού κοσμεῖ τήν καρδιά τῆς ἐνορίας αὐτῆς καί τόν τιμᾶ ὃλως ἰδιαιτέρως, γιατί ἒχει σφραγίσει μοναδικά τήν ἱστορική πορεία τοῦ τόπου αὐτοῦ. Πανηγύρισε, λοιπόν, ἡ ἐνορία τόν Ναό της καί ἐτίμησε τόν Ἃγιο μέ κάθε μεγαλοπρέπεια καί τήν παραμονή, Δευτέρα 31η Δεκεμβρίου 2018 καί φυσικά ἀνήμερα 1η Ἰανουαρίου 2019, μέ πλῆθος κόσμου νά ὑποδέχεται μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας τόν καινούργιο χρόνο.
Τήν παραμονή ἐψάλη ὁ πανηγυρικός ἑσπερινός τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί ἐτιμήθη ἡ μνήμη τοῦ Μ. Βασιλείου, μέ προεξάρχοντα -ἐκπρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου- τόν Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Μητροπόλεως Παν. Ἀρχιμ. π. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ, συμπαραστατούμενο ἀπό ἀρκετούς Κληρικούς μας, πού προσῆλθαν νά τιμήσουν τόν Ἃγιο. Ὁ π. Ἰγνάτιος στή γλαφυρή ὁμιλία του ἀνεφέρθη στή Νομική Ἑορτή τῆς περιτομῆς τῶν Ἰουδαίων πού συμβολίζει τήν πιστότητα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Λαοῦ ἒναντι τοῦ Πατρός Θεοῦ Ἰαχβέ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί γιά μᾶς τούς Χριστιανούς θεωρεῖται ὡς προτύπωσις τοῦ Μεγάλου Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος καί ὡς προανάκρουσμα καί “σκιά” τῶν ὃσων ἀπεκαλύφθησαν στό πρόσωπο καί τή ζωή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, πού ἒπαυσε μέ τή Χάρη Του τά “σκιώδη” καί κατήργησε τό “κάλυμμα” τῶν παθῶν τοῦ βροτείου γένους. Ἡ περιτομή, λοιπόν, μετρᾶται στή Θεολογία μας ὡς σκιά τοῦ Νόμου, ἐνῶ τό Ἱερό Βάπτισμα χαρακτηρίζεται ὡς λάμψις τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαοσύνης· καί συγκεκριμένα, ἡ μέν πρώτη συμβολίζει τό Βάπτισμα, τό δέ δεύτερο ἀποκαλύπτει καί φανερώνει τήν ἒλευση τῆς Χάριτος καί τῆς Σωτηρίας πού πηγάζει ἀπό τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης Χριστό τόν Θεό.
{flickrset}72157703806297121|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}
Κατά τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, τῆς ὃλης Πανηγύρεως προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, συμπαραστατούμενος ἀπό τούς Πανοσιολογιωτάτους Ἀρχιμ. π. Χριστόδουλο Στυλιανό, Προϊστάμενο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, π. Νικόδημο Δράκο καί π. Γαβριήλ Καλαϊτζῆ καί τούς Αἰδ. π. Πέτρο Ἀσβεστόπουλο, β΄ Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας καί π. Γεώργιο Κυριάκου καί τόν Διάκονο π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη.
Τόν μεγαλοπρεπῆ καί θαυμάσια στολισμένο, μέ φροντίδα τοῦ π. Χριστοδούλου καί τῶν πνευματικῶν του παιδιῶν, Ἱερό Ναό γέμισαν ἀπό ἂκρου εἰς ἂκρον οἱ πιστοί, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Ἀριστοτέλη κ. Γ. Ζουμπᾶ τούς Ἀντιδημάρχους κ.κ. Ἀργύρη Τσακνῆ καί Ἰωάννη Μητροφάνη, τούς Δημοτικούς Συμβούλους κ.κ. Γ. Κοῦκκο καί Γ. Καραβασιλικό, τούς Περιφερειακούς Συμβούλους κα Κατερίνα Ζωγράφου καί κ. Στέλιο Βαλιάνο, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Κωνσταντίνο Σιμιγδάλη, τόν Διοικητή Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας Σταγείρων Ἀκάνθου κ. Διαμαντῆ Ταραζᾶ κ.ἂ.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στή βιοτή τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, τοῦ Μεγάλου Καππαδόκου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας πού σέ ἡλικία περίπου σαράντα ἐννέα ἐτῶν ( 329-379 μ. Χ.) πέταξε στά οὐράνια κοσμώντας τή Χώρα τῶν Ἁγίων στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Μίλησε γιά τίς σπουδές του στή φιλοσοφία, ἀστρονομία, γεωμετρία καί ἰατρική στό κλεινόν Ἂστυ τῶν Ἀθηνῶν, στήν ἀσκητική ζωή του στόν Πόντο μέ τόν φίλο του Γρηγόριο τόν Ναζιανζηνό, στά περίφημα συγγράμματά του, τά Ἀσκητικά, τά Θεωρητικά, τή Θεία Λειτουργία καί τίς τριακόσιες ἑξήντα περίπου Ἐπιστολές του, κληρονομιά πολύτιμη μέ τά ὁποῖα κατεκόσμησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου, στήν περίφημη Βασιλειάδα, φιλανθρωπικό Κέντρο πού σοῦ θύμιζε ἀληθινή πόλη καί ἦταν ἐκδήλωση τῆς ἀγαπώσης καρδίας του γιά τόν ἀναγκεμένο ἀδελφό καί τέλος στή Θεολογία του, μέ τήν ὁποία στήριξε τήν Ἐκκλησία καί ἀπετέλεσε τό ὑπόβαθρο τῶν Μεγάλων Οἰκουμενικῶν μας Συνόδων.
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος λέγοντας: «Οἱ Ἃγιοι Πατέρες, ὃπως ὁ Μ. Βασίλειος, κατέστησαν μέτοχοι Θείας Ζωῆς. Καί τοῦτο γιατί διέθεταν, κατά τόν Ἃγιο Ἀντώνιο, “λογική ψυχή”, πού τούς ὠθοῦσε νά διακρίνουν τί εἶναι καλό καί τί εἶναι κακό καί νά ἀποφεύγουν ὅσα εἶναι πονηρά καί βλαβερά γιά τήν ψυχή, δίνοντας προσοχή μέ ζῆλο σέ ὅσα εἶναι καλά καί ὠφέλιμα γι’ αὐτήν. Οἱ Ἃγιοι Πατέρες γιά ἓνα ἐφρόντιζαν: νά ὑπακούουν καί νά ἀρέσουν στόν Θεό τῶν ὃλων, γιατί καταλάβαιναν τί εἶναι σῶμα καί τί εἶναι ψυχή, δηλαδή, ὃτι τό σῶμα εἶναι φθαρτό καί ὀλιγοχρόνιο, ἐνῶ ἡ ψυχή εἶναι θεϊκή καί ἀθάνατη ὡς πνοή τοῦ Θεοῦ, πού συνδέθηκε μέ τό σῶμα μέ σκοπό τή δοκιμασία καί τή θέωση. Οἱ Ἃγιοι Πατέρες ἒζησαν τήν ἁγιοζωή καί ἐκήρυξαν ὃτι ἡ ἀληθινή σύσταση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ προαίρεσή του νά μήν ζῆ τή σαρκική ζωή, ἀλλά νά συμπεριφέρεται ὀρθά καί μέ τρόπο πού ἀρέσει στόν Θεό, ἐπειδή δέν πείθεται στό σῶμα. Βλέποντας δέ τόν Θεό μέ τόν νοῦ τους, ἀξιώθηκαν σταδιακά νά βλέπουν νοερά καί τά αἰώνια ἀγαθά πού δωρίζονται ἀπ΄ Αὐτόν στήν ψυχή. Γι’αὐτό ὑπερέβησαν τίς ἀνθρώπινες δυνατότητες, καθότι ὁ θεούμενος ἂνθρωπος ὑπερβαίνει τή φύση του καί γίνεται ἀπό θνητός ἀθάνατος, ἀπό φθαρτός ἂφθαρτος, ἀπό ἐφήμερος ἀΐδιος, ἀπό ἂνθρωπος πραγματικός κατά χάριν θεός ( Ἃγιος Γρηγόριος Νύσσης)».
Μετά τή Θεία Λειτουργία ἐψάλη Δοξολογία ἐπί τῇ 1ῃ τοῦ ἒτους, ἐκόπη ἡ παραδοσιακή Βασιλόπιτα καί ἀκολούθως ἐπραγματοποιήθη περιφορά τῆς σεπτῆς εἰκόνος καί ἀποτμήματος τοῦ χαριτοβρύτου Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου πρός εὐλογίαν τῆς Κωμοπόλεως. Στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Κοινότητος ἐκόπη ἐπίσης ἡ Βασιλόπιτα τῶν Ἀρχῶν καί παρετέθη ἀπό τήν πανηγυρίζουσα Ἐνορία στούς Ἂρχοντες, στόν Ἱερό Κλῆρο καί στούς διακονοῦντες στήν Ἐνορία ἀβραμιαῖο γεῦμα στήν αἲθουσα πολλαπλῶν χρήσεων τή γειτνιάζουσα μέ τόν Ναό. Ἀξίζει νά συγχαροῦμε τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο γιά τούς κόπους του, τόν στολισμό τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ὑποδειγματική εὐταξία τοῦ Παλλαδίου τοῦ Ἁγίου!
{flickrset}72157703805716991|573|430|142275543@N05|Y{/flickrset}