Στις 5 και 6 του μηνός Αυγούστου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά παγκοσμίως μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης. Στέκει προσκυνητικά προσευχομένη μπροστά από το μεγαλείο της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού που λίγο χρόνο προ του Πάθους Του έλαβε χώρα ενώπιον των Μαθητών Του Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννου, με τη συμμετοχή βεβαίως των Προφητών Μωϋσέως και Ηλιού. Συγκλονίζεται κάθε ψυχή σαν στέκεται μπροστά από αυτό το μεγαλείο του προς το εκούσιο Πάθος πορευομένου Κυρίου μας· και τούτο το βιώνει η Ορθοδοξία όχι μόνο ως λαμπρό γεγονός Θεοφανείας και ερμηνείας του προσώπου του Κυρίου μας, αλλά και ως κλήση προσωπική στον καθένα για συμμετοχή σε αυτό το μεγαλείο του ουρανού που σκύβει στη γη για να συνεπάρει μαζί Του και το πλάσμα Του, τον άνθρωπο.
Το εσπέρας της Εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ επεσκέφθη με την συνοδεία του τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Πλατανοχωρίου, στον οποίον υπηρετεί ευόρκως επί σειρά ετών ο εξ Αγίου Όρους προερχόμενος Παν. Αρχιμ. π. Νήφων Καζάνας, ο φημισμένος σε ολόκληρη την Ελλάδα για τα “Κουκούλια” του. Στις λαμπρές Ακολουθίες μετείχαν οι Παν. Αρχιμ. π. Κυπριανός Στραζέρου, π. Δημήτριος Αργυριάδης, π. Μελέτιος Τσόγκας, π. Νικόδημος Κωτινούδης, ο Αιδ. Πρωτ. π. Χαράλαμπος Κωστόπουλος, ο Αιδ. Οικ. π. Αστέριος Κοντός και ο Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης, κληρικοί της Μητροπόλεώς μας. Να σημειωθεί ότι ο π. Νήφων είναι εκλεκτός συνεργάτης του Μητροπολίτου μας, καθώς μια μικρή Ενορία την έχει αναδείξει ουσιαστικά με τις Ακολουθίες και την παρουσία του σε ένα Μοναστηράκι Αγάπης και θυσίας τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους Ενορίτες του. Παρόντες ο Βουλευτής Χαλκιδικής κ. Ιωάννης Γιώργου, η Αντιπεριφερειάρχης κα Αικατερίνη Ζωγράφου, ο Αντιδήμαρχος Ζερβοχωρίων κ. Ευάγγελος Αρβανίτης, η Τοπική Πρόεδρος κα Άννα Βογιατζή, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Δημήτριος Ζαγγίλας, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Αριστοτέλη κ. Ιωάννης Κέκερης κ.ά.
—-
Την κυριώνυμο Ημέρα της Εορτής ο Σεβασμιώτατος προέστη του Όρθρου και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας στον καταστόλιστο με εκκλησιαστικό μεράκι Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαρακήνας. Τον πανέμορφο αυτόν Ιερό Ναό εφρόντισε αρχικώς ο αείμνηστος Παν. Αρχιμ. κυρός Φίλιππος Τραγάκης και κατόπιν προσέθεσε στους κόπους του προκατόχου του το μέγιστο μέρος της αγιογραφίας του Ναού ο Παν. Αρχιμ. π. Ιάκωβος Παπαδόπουλος, Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεώς μας. Σήμερα, το πηδάλιο αυτής της μικρής Ενορίας, μαζί με τον πλησιόχωρο οικισμό του Αγίου Χαραλάμπους, έχει στα χέρια του ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρήστος Μήτσιου, Παιδαγωγός εξαίρετος και Θεολόγος, ακούραστος κοινωνικός και πνευματικός εργάτης της Μητροπόλεώς μας. Είναι ο άνθρωπος που ανέπλασε, θα λέγαμε, τη μικρή αυτή Ενορία και την έχει καταστήσει υπόδειγμα πνευματικής και Λειτουργικής προσφοράς, τόσο με τον ιδρώτα και τους αγώνες του, όσο και με τα πολυπληθή πνευματικά του τέκνα.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, με βάση τον εξεικονισμό του γεγονότος της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας, όπως ιστορείται στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (θ΄,1-9), στάθηκε σε τρία σημεία λειτουργικά και θεολογικά της Δεσποτικής αυτής εορτής, που όπως είπε συνιστούν το μήνυμα της Ημέρας.
Το πρώτο σημείο: η Μεταμόρφωση του Κυρίου μας στο όρος Θαβώρ δείχνει ότι στην Ορθόδοξη Παράδοση ο Θεός μας, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, είναι Θεός αποκεκαλυμμένος και όχι αποκεκρυμμένος, καθώς διδάσκει ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ. Μάλιστα οι Άγιοι Πατέρες κάνουν λόγο για τρεις «Καιρούς» που χαρακτηριστικά ο Θεός μας επέλεξε να πραγματώσει την Αποκάλυψή Του στον άνθρωπο.
Πρώτο: τον Καιρό του Πατρός κατά την Παλαιά Οικονομία, δηλαδή την Παλαιά Διαθήκη, όπου η Τρισήλιος Θεότης μιλά με το στόμα του Θεού Πατρός. Του Θεού Ιαχβέ, του Θεού Αδωνάγι, του Παλαιού των Ημερών της Παλαιάς Διαθήκης.
Δεύτερο: τον Καιρό του Υιού, που εκκινεί από την ώρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, τη Γέννηση του Κυρίου μας, εμπεριέχει τα θαύματα και το κήρυγμά Του, τη Βάπτισή Του, τη Μεταμόρφωσή Του, τη Σταύρωση, τον Τάφο και καταλήγει στην Ανάληψή Του. Πρόκειται για την κατά Χριστόν Οικονομία. Και,
Τρίτο: τον Καιρό του Αγίου Πνεύματος, που εκκινεί από την Πεντηκοστή και θα λήξει με τη Δευτέρα του Κυρίου μας Παρουσία.
Έτσι θέλησε ο Θεός να φανερωθεί και να αποκαλυφθεί στον κόσμο. Δεν Τον ανακαλύψαμε, μας απεκαλύφθη!
Το δεύτερο σημείο στο οποίο στάθηκε ο ομιλητής ήταν ότι σύμφωνα με την Αγία Γραφή το γεγονός της Μεταμορφώσεως έλαβε χώρα λίγο προ του Πάθους του Κυρίου μας. Και αυτό, όπως αναφέρεται στο Κοντάκιο της Εορτής, για να δείξει ο Κύριος στους Μαθητές Του – Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη – ότι τη Μ. Παρασκευή ανέρχεται στο Σταυρό θεληματικά – εκούσια – για τη σωτηρία του κόσμου. Θέλει και υφίσταται το Πάθος και τον Σταυρό, για να ξεπλύνει με το Αίμα Του την αμαρτία του κόσμου, όντας τέλειος Θεός. Και
Το τρίτο σημείο στο οποίο στάθηκε ο Δεσπότης είναι ότι ο Κύριος δεν παρέλαβε όλους τους Μαθητές Του στο όρος Θαβώρ για να μεταμορφωθεί. Αλλά τους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη. Η Εκκλησία κηρύσσει ότι σκοπός και προορισμός του ανθρώπου είναι να ιδεί τον Θεό, κατά τον Βλαδίμηρο Λόσκυ. Αυτό σημαίνει ότι με εμπαθείς, δηλαδή αμαρτωλούς οφθαλμούς, ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρεί τον Θεό, να κοινωνήσει με τον Θεό, να επιτύχει θέα Θεού. Άλλωστε ο Κύριος το ξεκαθάρισε: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται», δηλαδή, «Μακάριοι είναι όσοι έχουν καθαρή την καρδιά, γιατί αυτοί θα ιδούν τον Θεό» (Ματθ. ε’, 8).
Και κατέληξε ο ομιλητής: «Το γεγονός της Μεταμορφώσεως το ζείς ως αποκάλυψη, δηλαδή φανέρωση του Θεού. Μετέχεις σε αυτό με καθαρή την καρδιά, σαν η ψυχή σου και το σώμα σου λάμπουν αγιοπνευματικά! Άλλως η δόξα της Μεταμορφώσεως παραμένει ανενέργητη!»
