Τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως τό ἀπόγευμα (19η Μαρτίου τ.ἔ.) στίς 6 μ.μ. ἐτελέσθη σεμνομεγαλόπρεπα καί μέ τήν καθιερωμένη κατάνυξη ὁ Δ΄ Κατανυκτικός Ἑσπερινός στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου τῆς Νέας Ἀπολλωνίας, Ἀκολουθία τῆς ὁποίας προεξῆρχε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος ἀπό ἀρκετούς Κληρικούς τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Κυζιρίδη καί τόν Διάκονο π. Ἐφραίμ Τσόλη.
Ὁ Λαός τῆς Κωμοπόλεως κατέκλυσε τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, πού κατά τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων διῆλθε ἀπό τήν Ἀπολλωνία, περιοδεύοντας στήν Μακεδονία μας, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Διοικητή Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν Χαλκιδικῆς κ. Ἐμμανουήλ Τσολάκη, τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Βασ. Κυριάκου, τόν Πρόεδρο τῶν Ἱαματικῶν Λουτρῶν Ν. Ἀπολλωνίας κ. Ἀθαν. Φουντούκη κ.ἄ. Τά ἐξαίσια βυζαντινά ψάλματα, τό χθαμαλό φῶς τῶν κανδηλῶν, τό ταπεινό πνεῦμα τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, καθώς καί ἡ ὁμιλία τοῦ ἐντεταλμένου Ἱεροκήρυκος Παν/του Ἀρχιμ. π. Λεοντίου Καρίκα περί τῆς θεοδιδάκτου νηστείας, ἐδημιούργησαν τό ἀναγκαῖο πνευματικό κλῖμα πού μόνο στόν Ὀρθόδοξο χῶρο βιώνει ὁ κάθε πιστός.
Ὁ ὁμιλητής ἀνέλυσε μέ ἐνάργεια τό θέμα του, στολίζοντάς το μέ τήν ἐμπειρία τήν πατερική, τήν ἁγιογραφική κατοχύρωση καί τήν Ὀρθόδοξο βιοτή ἀνά τούς αἰῶνας. Παρετήρησε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐνήστευσε τεσσαράκοντα ἡμέρας, ἀνελθών στό Σαραντάριο Ὄρος πρό τοῦ Πάθους Του, ζητῶντας τήν ἀμέριστο συμπαράσταση τοῦ Θεοῦ Πατρός γιά τό ἐπερχόμενο Μαρτύριό Του.
Ἡ νηστεία, εἶπε ὁ π. Λεόντιος, συνιστᾶ, μίμηση τῆς ζωῆς τῶν ἀσωμάτων ἁγίων Ἀγγέλων, συνιστᾶ τήν τιμιώτερη ἀσπίδα πού ἀποκτᾶ ὁ ἄνθρωπος χάριτι θείᾳ στόν πόλεμο κατά τοῦ διαβόλου, καθότι καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δίδαξε ὅτι τό γένος τοῦ διαβόλου μέ τίποτε ἄλλο δέν πολεμιέται, ἀλλά μέ προσευχή καί νηστεία. Ὁ διάβολος φοβᾶται τήν νηστεία, πολεμᾶ τόν νηστεύοντα γιατί τρέμει μπροστά ἀπό τήν ἀρετή αὐτή πού ξέρει νά μεγαλύνη χαρακτῆρες, νά ἀνδρώνη πεσμένες ψυχές, νά κάνη τή γῆ οὐρανό. Ἡ νηστεία, συνέχισε ὁ ὁμιλητής, εἶναι μία ἀπό τίς ἀρετές μέ τίς ὁποῖες χαριτώνει τόν ἀσκούμενο Ὀρθόδοξο τό Πανάγιο Πνεῦμα. Εἶναι καί αὐτή ἕνα ἐργαλεῖο τελειότητας, ὅπως καί ὅλες οἱ ἄλλες Πνευματοκίνητες ἀρετές ἀποβαίνουν στήν πράξη ἐργαλεῖα τελειότητας καί ἁγιότητας στά χέρια τῆς ψυχῆς πού πάσχει τή θέωση, πού ἀναζητᾶ Παράδεισο, πού γυρεύει κοινωνία μέ τόν Πλάστη της.
Τελειώνοντας ὁ ὁμιλητής ξεκαθάρισε πώς δέν νηστεύουμε γιά νά νηστεύουμε, ἀλλά νηστεύουμε μέ τή χάρη καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ γιά να βάλουμε φυλακή στίς αἰσθήσεις μας, γιά νά ἀλυσοδέσουμε τά πάθη μας, γιά νά σταματήσουμε κάπως τόν κατήφορο στίς δαιμονοκίνητες ὁρμές μας καί τέλος γιά νά βάλουμε φραγμό στόν πόλεμο τῶν λογισμῶν, πού τόσο ἀριστοτεχνικά γνωρίζει νά μεθοδεύη ὁ μισόκαλος καί μισάνθρωπος διάβολος. Ἡ νηστεία, κατέληξε ὁ π. Λεόντιος, ὅπως βιώνεται στήν Ὀρθοδοξία καί ὡρίσθη ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες, δέν εἶναι ἱδεολόγημα, δέν εἶναι ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, δέν συνιστᾶ γύμνασμα σωματικό ὁριζόμενο ἀπό νόες ἀνθρώπινους, εἶναι χτίσιμο τῆς ζωῆς βασισμένης στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, πού γυρεύει τό πλάσμα Του νά μήν τρέφεται μόνο μέ ἄρτο ὑλικό, ἀλλά καί μέ τήν ἁγιοπνευματική χάρη πού ἀποκτιέται μοναδικά μέ τό σφυροκόπημα τοῦ ἀμονιοῦ τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ἐγκρατείας…
[widgetkit id=587]