Μέ μοναστική μεγαλοπρέπεια ἑορτάστηκε τό Γενέσιο τῆς Θεοτόκου, κατά τό πατρῶο Ἡμερολόγιο (8 Σεπτ./21 Σεπτ. τ.ἔ.) στή Νέα Σκήτη τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Δικαίου τῆς Σκήτης Ὁσιολογιωτάτου Μοναχοῦ π. Παϊσίου πού ἐγκαταβιοῖ μέ τή Συνοδεία του στήν Ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, μετεῖχε καί προέστη τῆς ὅλης πανηγύρεως ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ. Ὁ Σεβασμιώτατος, ἄς σημειωθῆ, ὅτι συνδέεται μέ στενή φιλία μέ τόν π. Παΐσιο, τόν Δικαῖο τῆς Σκήτης, καθότι καί οἱ δύο ἐκκίνησαν τήν μοναστική τους πορεία ὡς ἀδελφοί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Βαρσῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας στήν Ἀρκαδία Πελοποννήσου, ἀπ’ ὅπου καί κατάγονται.
Ἡ Ἱερά Ἀγρυπνία πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου ἐκκίνησε στίς 6 τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, 20ης Σεπτεμβρίου τ.ἔ., μέ τήν καθιερωμένη ὑποδοχή τοῦ Ἐπισκόπου, τόν Μικρό Ἑσπερινό, τήν Τράπεζα καί μετέπειτα τόν Μεγάλο Ἑσπερινό καί τίς λοιπές Ἀκολουθίες καί ἐπερατώθη περί τήν 8η πρωϊνή τῆς 21ης Σεπτεμβρίου τ. ἔ., κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς.
Ἡ Βυζαντινή σεμνομεγαλόπρεπη τάξις πού ἐπεκράτησε κατά τήν Ἱερά Ἀγρυπνία ἐγοήτευσε τόν Σεβασμιώτατο καί τόν Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, συνοδίτη τοῦ Ἐπισκόπου μας, ὁ ὁποῖος τυγχάνει Νεοσκητιώτης κι αὐτός κατά τήν Μοναστική του καταβολή. Στόν δεξιό χορό τίμησαν τό ψαλτήρι ὁ Γέρων Δανιήλ μέ τήν συνοδεία του ἀπό τούς Δανιηλαίους καί βοηθούς εἶχαν τόν Γέροντα Δαμασκηνό τόν Νεοσκητιώτη μέ τήν συνοδεία του. Στόν ἀριστερό χορό τούς ὕμνους ἀπέδωσαν ὁ καλλικέλαδος καί μουσικολογιώτατος Γέρων Ἀντύπας ἀπ’ τίς Καρυές καί ὁμάδα λαϊκῶν Ἱεροψαλτῶν ἀδελφῶν μας ἀπ’ τήν Στερεά Ἑλλάδα.
Ἐπακολούθησε ἡ πανηγυρική Τράπεζα τῆς Σκήτης, ὅπου ὁ Δικαῖος τῆς Μονῆς π. Παΐσιος προσεφώνησε τόν Σεβασμιώτατο, τόν ἐκπρόσωπο τῆς κυριάρχου Μονῆς Ἁγίου Παύλου Πανοσιολογιώτατο Ἱερομόναχο π. Μητροφάνη καί τούς ἐκπροσώπους τῶν λοιπῶν Ἱερῶν Μονῶν καί τήν ὁμήγυρη. Ἀπήντησε μέ προσλαλιά ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ἀναφερόμενος στήν “κατά μίμησιν τῆς Θείας Φύσεως” πνευματική ζωή τῆς Κυρίας Θεοτόκου, πνευματική ζωή πού ἀναπνέει, στήν ὁποία ἀσκεῖται καί γιά τήν ὁποία “πάσχει” τό Ἁγιώνυμο Ὄρος. Ἡ πνευματική ζωή, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, εἶναι γέννημα καί “τόκος”, εἶναι δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σ’ ὅσους μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις “ἐγκαταλείπουν” ἑκουσίως στά χέρια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ τήν ὕπαρξη καί τή ζωή τους, ὥστε αὐτή νά “ζυμώνεται” μέ Χριστόν, ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Μητρός Του.
Ὄντως ἡ Ἱερά πανήγυρις τῆς Θεοτόκου στή Νέα Σκήτη ὑπῆρξε γιά τόν Σεβασμιώτατο ὄαση πνευματική καί εὐωδία ἁγιοπνευματική· πρός τοῦτο δέ εὐχαρίστησε τόν Κύριο, τήν Παναγία Μητέρα Του καί τό “Περιβόλι Της”, γιά τό ὁποῖο σεμνύνεται σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία, ἤτοι τό Γεραρόν Ἅγιον Ὄρος!
[widgetkit id=368]